Koningsdag, het woord komt nog steeds moeizaam over mijn lippen. Omdat het ritme niet klopt, maar ook door de beelden van Juliana en koningin Beatrix, die in mijn geest blijven zweven.

Juliana, omringd door stoeiende kleinkinderen op het bordes en Beatrix als gehelmde aanvoerder van haar koninklijke schare.

Door Anneke van Dok

Waar Juliana er niet in slaagde haar gemoedelijke imago af te leggen en haar geharnaste moeder te evenaren, zo kon Beatrix zich niet ontdoen van haar koninklijke uitstraling. Ook toen haar hoed was afgewaaid en haar draadstalen kapsel door een hoosbui instortte, bleef ze de majesteit. Na een hele eeuw koninginnen heeft een koning het, zelfs met een bekwame koningin aan zijn zijde, maar moeilijk. Willem Alexander kampt, hoe goed hij zijn koninklijke baan ook vervult, met het vrouwelijke imago van ons vorstendom.

Ik schrijf deze tekst met zowel ironie als genoegen op, omdat het Koninklijk Huis nog steeds een kleurig contrast vormt met de werkelijkheid daarbuiten: waar grijze aandeelhouders hun bedrijf niet door een vrouw willen laten runnen.

Zelfs op het schaakbord, dat overwegend door heren wordt bespeeld, is de koningin de baas en niet de koning. Als hij schaakmat wordt gezet is het spel weliswaar uit, maar daar oefende hij, met zijn beperkte bewegingsruimte, weinig invloed op. Integendeel, de koning wordt als teken van overgave door de schaker omvergeworpen, zodra de koningin is verslagen.

In de bijenkorf domineert de koningin een volk van zoemende darren, maar in het parlement wordt alleen de Partij voor de Dieren geleid door een vrouw en tijdens een Bilderbergconferentie is het nog steeds niet druk bij het damestoilet.

In onze grote buurlanden delen vrouwen de lakens uit, hoewel deze uitdrukking nogal ongeëmancipeerd klinkt. Frau Merkel, mrs. May (en misschien madame Marine Le Pen) kruisen de degens over de toekomst van Europa. Jazeker, zelfs ons werelddeel is vernoemd naar een vrouw (die zich weliswaar door Zeus liet verleiden).

Edith Schipper heeft verklaard, dat ze geen minister meer wil worden, maar keert ze wel in het kabinet terug als premier?

Enfin, ik hoop dat Zaanstad het goede voorbeeld geeft door een vrouw tot burgemeester te benoemen, want daarmee steekt ze niet alleen de meeste grote steden maar ook het kabinet naar de kroon.

De foto linksboven komt uit het gemeentearchief en is op de Burcht genomen in 1960.