Tag Archives: Anneke van Dok
Anneke van Dok: Groos
Twee berichten in De Orkaan van vorige week gaven mij een gevoel van trots: het bericht dat het 10.000e bericht was gehaald en het mooie artikel over de hachelijke positie van de vleermuis in Zaanstad, dat zo kenmerkend is voor
Anneke van Dok: What is in the name
Ik gebruik niet graag buitenlandse termen, en zeker niet in het Engels, dat straks de taal van een verweesd eiland zal zijn. Maar What is in the name uit Romeo en Julia van William Shakespeare zal het Kanaal na de
Anneke van Dok: De mooiste, de grootste…
Ik herinner me uit mijn Zaanse jeugd, dat grote woorden niet op prijs werden gesteld. De mededeling: ‘Het was een fantastisch feest,’ werd met een frons beantwoord, tenzij je het ironisch bedoelde. Een feestje kon best leuk, of niet slecht
Anneke van Dok: De taal als wapen
Mijn oudejaar eindigt vanavond met de opera Rusalka van de Tsjechische componist Dvorák, die zijn inspiratie vond in De kleine zeemeermin van Hans Christian Andersen. Ik vind dat sprookje een romantisch besluit van een onheilspellend 2019 en een dramatisch begin
Anneke van Dok: In de hoek
Terwijl ik het artikel over de biomassacentrales in De Orkaan lees, schiet mij een gezegde te binnen, dat in onze Zaanse huiskamers vaak werd gebruikt: ‘We hebben ons in de hoek geschilderd.’ De beeldspraak is duidelijk: je komt niet zonder
Anneke van Dok: Wie heeft de kokosnoot afgepakt
Kunt u zich uw eerste leesboekje nog herinneren? Ik kreeg het voor mijn zevende verjaardag toen ik nog maar net kon lezen. De titel luidde Anneke en de sik en de schrijver was W. G. van der Hulst. Toen ik
Anneke van Dok: Een lapje voor het bloeden
Toen ik vorige week over de Gedempte Gracht liep en de etalages van de modezaken bekeek, overviel me opeens een vreemde vraag: kun je in de Zaanstreek nog wel een lapje stof kopen om zelf een rok of een jurk
Anneke van Dok: Een kwetsbaar geloof
Ik vind december een heerlijke maand nu mijn kleindochters heilig in de Sinterklaas geloven. Ik wil dat geloof zo lang mogelijk koesteren, want zonder de Sint is de kleutertijd veel minder spannend. Door Anneke van Dok Ik viel van mijn
Anneke van Dok: De tent van tante Tiny
Er stond zaterdag een mooi artikel in de Volkskrant, over mijn tante Tiny die op negentig jarige leeftijd is overleden. In dat artikel werd ze beschreven als de persvoorlichtster van Albert Heijn, die altijd antwoord gaf op vragen die journalisten
Anneke van Dok: Goud (alleen) voor oud…
Heeft u het ook zo druk met het vieren van gouden huwelijksfeesten? Het lijkt wel of mijn hele vriendenschaar zich in de wintermaanden van 1969 in de echt heeft laten verbinden. Paul en ik behoren trouwens ook tot die bevoorrechte
