Burgemeester Hamming gaat uit van het principe dat, wie zijn pand gebruikt of laat gebruiken voor drugscriminaliteit, op de blaren moet zitten. Met artikel 13b van de Opiumwet in de hand, kan hij panden laten sluiten.

Pak aan! Zou je kunnen zeggen, maar zit er niet ook een andere kant aan het verhaal?

Een Zaanse verhuurder van vastgoed vindt van wel. Hij mailde ons, en zijn relaas plaatsen we hieronder 1:1. Anoniem, maar de redactie beschikt over zijn gegevens.

Beste mensen,

Regelmatig lees ik op De Orkaan artikelen over drugspanden, vooral over het oprollen door de politie en later het sluiten van zo’n pand door de burgemeester.

Hetzelfde is ons maar liefst tweemaal overkomen. In ons, onder valse voorwendselen gehuurde, pand zat twee keer een enorme wietplantage; in beide gevallen was de schade enorm en zijn de daders er mee weggekomen.

Vreemd is dat je dan ineens ‘zo’n verhuurder’ bent waar de verdachtmaking omheen blijft hangen dit soort activiteiten te faciliteren; dat we als argeloze verhuurder slachtoffer zijn van slimme oplichters en ook nog eens met bergen onverhaalbare schade zijn blijven zitten is dan toch echt onze eigen schuld, zo lijkt het in ieder geval. En dat is het dus niet, niet voor ons en niet voor andere verhuurders die dit overkomt. En dit zijn vooral niet de ‘handige vastgoedjongens’ en grote beleggers. Die doen mede door dit soort narigheid al lang geen zaken meer met huurders uit het MKB-segment; wel zijn het particulieren en kleine ondernemers die hun eigen pand op een fatsoenlijke manier denken te verhuren en dan tegen zulke ellende oplopen.

In het opsporen en ontmantelen van de drugspanden steekt de politie veel tijd. Vervolging van de drugscriminelen door tekort aan menskracht blijft daarna echter veel te vaak uit, wat de feitelijke pakkans voor dit soort criminelen aantrekkelijk laag maakt. Voeg daarbij het prijsopdrijvende effect van de enorme, vooral buitenlandse vraag en het probleem is onbeheersbaar. Het heeft er alle schijn van dat ze dat bij het Openbaar Ministerie ook snappen. In plaats van het gericht opsporen en vervolgen van de drugscriminelen is men daar overgegaan naar de ontmoediging van vastgoed-verhuurders.

Onder het mom van Openbare Orde en Veiligheid hebben de burgemeesters te lande ineens de bevoegdheid drugspanden met veel bombarie te sluiten; alsof deze panden willens en wetens verhuurd zijn voor het doel van drugsproductie, en alsof dit nieuwe criminele huurders zou doen afschrikken.

Zo’n sluiting is iets wat alleen de verhuurder raakt, de hurende wietteler is immers allang weg. Het is daarmee een totaal onzinnige afstraffing waarbij de al gedupeerde verhuurder – het hele gebouw ligt vaak letterlijk in puin – maandenlang niet over het pand mag beschikken en waardoor de totale schade door deze onverdiende huurderving nog eens extra oploopt.

Landelijk treft dit ruim 100 (!) verhuurders per week en, ieder geval afzonderlijk, moet de gedupeerde zelf maar zien niet vermorzeld te raken tussen de raderen van politie, de energieleverancier en de gemeente. Goede raad is duur, een advocaat onbetaalbaar en niemand weet echt wat er allemaal nog meer aan problemen in het verschiet ligt.

___________________________________________________________

www.drugspand.nl

Ten einde raad hebben we met www.drugspand.nl een platform gecreëerd waar de gedupeerde verhuurder terecht kan voor raad en daad. Als ervaringsdeskundigen, vastgebeten in de materie en gesteund door de nodige juridische hulp bieden we verhuurders passende hulp. Door domme pech werd het vastgoed een drugspand, samen maken we er weer een verhuurbaar pand van.