Op zondagmiddag 25 september is in de Wormerveerse Vermaning door wethouder Gerard Slegers (CDA) de expositie over het zestigjarig bestaan van de Molukse wijk geopend. 

Tijdens een rijke middag werd in een bomvol huis door middel van lezingen, toespraken, ‘spoken word’ (maar daar vallen lezingen en toespraken natuurlijk ook al onder), muziek en Molukse culinaire hoogstanden kleur en geur gegeven aan de reis die de gemeenschap zo’n 71 jaar geleden aflegde van de Molukken naar Wormerveer. 

Gratis Orkaan-tip: ga deze expositie op een rustig moment bekijken: woensdag 28 september, woensdag 5 oktober, zaterdag 8 oktober en zaterdag 15 oktober van 14:00 uur tot 16:00 uur (of op afspraak info@wormerveersevermaning.nl )

Lezing historicus Ron Habiboe (foto Frans Hoving)
Anis Supusepa, de voorzitter van de wijkraad vertelt over de geschiedenis van de wijk (foto Frans Hoving)
Lisa Noya zingt het Molukse volkslied. De zaal zingt mee (foto Frans Hoving)

Toch nog even het knipmoment van de wethouder:

Spoken word-artiest DARSAY over zijn verbinding met de geschiedenis van de eerste generatie die naar Nederland kwam (Frans Hoving)
(foto Frans Hoving)

Pfff.. en dat eten… (excuses maar dit vinden wij zo verschrikkelijk lekker!)

De geschiedenis*

De Molukkers vochten mee met Nederland tegen de Japanners in Nederlands-Indië. Japan gaf zich gewonnen in 1945, maar Indonesië wilde daarna onafhankelijk van Nederland verder. Daarop ontstond een felle strijd waarbij Molukse beroepsmilitairen aan de kant van Nederland stonden. Na vier jaar gaf ons kikkerland het op, ook omdat er steeds meer internationale druk kwam om ermee te kappen. De macht in Indonesië werd overgedragen aan de Indonesiërs onder Soekarno**. De Molukkers zouden binnen dat nieuwe Indonesië een onafhankelijke staat krijgen, maar dat gebeurde toch niet. Zij probeerden het nog door zelf de Republiek der Zuid-Molukken (RMS) op te tuigen, maar Soekarno stuurde zijn troepen eropaf om er een einde aan te maken. Nederland besluit dan om de Molukse militairen en hun gezinnen naar Nederland te laten komen. Dat zou tijdelijk zijn zeiden ze in 1951.

In Nederland*** is het koud. Niet alleen qua temperatuur, maar ook de ontvangst is allermist warm. De barakken van kamp Westerborg en kamp Vught staan niet bekend om hun gezelligheid, en de militairen van de Molukken ontvingen hun ontslag uit het Nederlandse leger. Het werd steeds meer duidelijk dat het ‘tijdelijke verblijf’ van de 12.500 mensen uit de Molukken permanent zou worden. Daarom bouwde Nederland op verschillende plekken Molukse wijken. Waarvan Wormerveer er een is. 

*Dit is de geschiedenis zoals wij die in grote lijnen meekregen van meester Voet op Mavo Groen van Prinsterer. Verbeter, vul aan en bezoek de expositie. 

**Heeft Soekarno eigenlijk ook een achternaam? Of is dit zijn achternaam? In dat geval: wat is zijn voornaam? 

***Wij merkten tijdens het tikken van dit stukje dat het makkelijker voelt om ‘Nederland’ in plaats van ‘bij ons’ te gebruiken. Normaal is Nederland (en al zeker de Zaanstreek) van ons. Nu het gaat om een geschiedenis waar we niet helemaal trots op zijn wurmen we ‘ons’ een klein beetje weg.

De foto boven is van Michel Schermer van Facebookgroep Wormerveer. Daar staan nog veel meer foto’s van het gebeuren.