Vandaag hing de vlag aan de pastorie in de Oostzijde halfstok. Pastoor André Goedhart van de Bonifatiuskerk is gisteren overleden.
In 2014 maakten we met Monumenten Spreken een minidocumentaire over het verzet vanuit de Bonifatiuskerk in de Tweede Wereldoorlog, en daarbij over het ontstaan van verzetskrant De Typhoon. We zochten in de kerk naar de plekken uit het verleden, waarbij we afdaalden in de diepste kelder en klommen naar het hoogste punt.
Hoewel de pastoor zich in eerste instantie wat overvallen leek te voelen, werd hij gaandeweg deel van het team. Afdalen en klimmen deed hij niet, maar vanuit de pastorie zorgde hij er samen met Tineke voor dat we ons welkom wisten. En dat bleef zo in de jaren erna. Zonder katholiek te zijn werd hij onze favoriete pastoor. In mijn jeugdboek over de Tweede Wereldoorlog verscheen hij ten tonele als pastoor Groenhardt.
Op zijn 82ste verjaardag, drie maanden geleden, zag ik hem voor het laatst. De vlag hing uit en op de deur was een A4tje geplakt waarop stond dat vanwege corona het feestje op een ander moment gevierd zou worden. Uit de eindeloze stroom aan kaarten, bloemen en pakjes die bezorgd werden, bleek dat de pastoor zeer geliefd was en niet vergeten werd.
De pastoor was al even ziek en hij wilde graag sterven in zijn pastorie. Dat is hem in liefdevol gezelschap gegeven.
De herinnering aan hem zal onlosmakelijk verbonden zijn aan de kerk die hij achterliet met een goed fundament voor de toekomst.
Aankomende zondag en maandag is er van 14:00 uur tot 16:00 uur gelegenheid om in defilé afscheid van hem te nemen. Met inachtneming van de coronamaatregelen.
Merel Kan
Rust zacht lieve pastoor André. Ik heb u leren je kennen bij Gerard op Texel. Voelde me meteen vrij om met u te praten. Tineke, uw rechterhand,is ook zo'n lief mens,net als u was. Nu mag u rusten bij uw Heer en Heiland. Tot ziens
Ook wij hebben pastoor Goedhart ervaren als een integere en warme man. Het laatste dat we van hem hoorde, was zijn stem toen hij Klaas per telefoon feliciteerde met zijn verjaardag. Het eerste wat ik zei, was: nu kan hij mij niet meer feliciteren. Wij gunnen hem eeuwige rust, dat heeft hij zeker verdiend. Carla en Klaas Hopman.
Wat een verdrietig bericht. Pastoor Goedhart heeft de kerk met zijn mensen zo veel gegeven. In warme herinnering zijn alle bouwvergaderingen die we gehad hebben met gevulde koeken en hele zwarte koffie. De kerk is mede door zijn bezielende leiding prachtig gerestaureerd en de warme woorden van de pastoor zal ik nooit vergeten. Hij heeft veel voor me betekend. Ineke en alle andere mensen om hem heen, heel veel sterkte!!
Was een geliefde pastoor. Mijn moeder heeft jarenlang gezongen in de kerk. Hij kwam ook nog wel naar Saenden, waar mijn moeder later heen is gegaan vanwege haar gezondheid. Helaas konden we haar afscheidsmis niet houden in de kerk, 4 jaar terug, omdat die nog verbouwd werd. Maar goede herinneringen aan de pastoor. Rust in vrede. ❤❤
Ach ik herinner hem ook nog zo goed Hij bij zoveel familie aangelegenheden bijgestaan van geboorte doop communie trouwen en dood. Hij heeft een bijzonder plekje bij mij
Ooit stond ik naast pastoor Goedhart te wachten bij de verkeerslichten op de Peperstraat, die om een onverklaarbare reden maar niet groen wilden worden voor ons fietsers. Na een tijdje keek hij mij aan en zei: ‘Zullen we het er dan maar op wagen?’ ‘Als u gaat, durf ik ook,’ antwoordde ik. We bereikten ongeschonden de overkant. Ik hoop en verwacht dat dat hem gisteren ook weer is gelukt. Hij ruste in vrede.
we zullen hem nooit vergeten dit was zo een goeie man met recht een goed hart hij was goed voor iedereen het is echt heel jammer dat deze man is overleden,hij krijgt echt alle lof. rust in vrede beste pastoor goedhart r
Aahhh een geliefde pastoor is heen gegaan. Hij was een zeer byzondere man. Pastoor Goed hart zal gemist worden. Het wordt nooit meer hetzelfde in de kerk. R.I.P.
Mooi!