Onderweg, maaitijd, overal bedrijvigheid. Tijdens mijn rondje vanmiddag zag ik in pas gemaaide talud van de Wijdewormer ter hoogte van de brug naar Engewormer een prachtige mannetjes fazant vlak naast de weg. Toen ik goed keek lag vlakbij, in het pas gemaaide gras, zijn vrouwtje liggen. DOOD.

Broedend in het hoge gras op haar eieren, graakt door de maaimachine. Niet opgevlogen bij naderend gevaar maar plichtsgetrouw op haar eieren blijven zitten. Het werd haar dood en haar stoere prachtige gekleurde mannetje die haar had veroverd en gedekt in verwarring in het gemaaide gras plichtsgetrouw vlakbij. 

Hooi voor de koeien. Het voorjaar prachtig maar ook zo wreed. De één zijn dood is… geldt voor veel pasgeborenen in de natuur maar dit beeld raakte mij meer dan ik had gedacht. En er wordt nu overal gemaaid, geschud, geraapt etc. door de boeren met enorme machines. Niemand wil dit, ook de boeren niet maar het hooi moet van het land met een eens zo stoere mannetjes-fazant met toekomst dromen als gezinshoofd met groot verdriet achterlatend in het snel drogende gemaaide gras.

Door Aaf Aafjes