Van de Hemwegcentrale rest nog slechts een skelet. In 2019 werd de centrale gesloten. De sloop is al een paar jaar aan de gang. De bijgebouwen zijn verdwenen. De buitenkant is weg. De schoorsteen naast de centrale is gesneuveld. Wat rest is een geraamte.
De voormalige kolencentrale verdwijnt helemaal. Het terrein moet een ‘fossielvrije hub’ worden voor elektriciteit en warmte, een centrum voor de productie van alternatieve brandstoffen als groene waterstof en synthetische kerosine.
Sluiting was eerst voor 2034 voorzien, dat werd vervroegd naar 2030, 2024 en 2020. Het werd uiteindelijk 2019 (dossier Hembrugcentrale). Plannen voor een Tony Chocolonely-pretpark (2017) sneuvelden.
Boven en onder het beeld vanaf het fietspad langs A10. Daaronder de chronologie van de sloop.
Door Piet Bakker. Zie ook wat we eerder schreven over de Hemwegcentrale. Foto’s: Fleur Mensonides, Ron Rigter, De Orkaan en Google Street View.
Wat weg is weg en komt nooit meer terug. Gebouwen in Nederland hebben geen tijd om oud te worden om geschiedenis te schrijven. Slopen en bouwen, bouwen. Later zeggen hadden we maar.
Zou mooi zijn als het lange stenen deel van de oude centrale aan de Hemweg behouden blijft. Is vast van net na de oorlog.
Weet niet wat daar in gezeten heeft, denk de machines die door verbranding van de kolen electriciteit maakte. Gebouw lijkt mij van monumentale waarde om het een tweede leven te geven. Zo ie zo grote gemetselde gebouwen geven een bepaald tijdsbeeld weer in de bouw geschiedenis. Creatieve architecten kunnen hiervan vast een eyecatcher van maken.
Want nu staat het er nog en hoeven we niet naar oude pareltjes van dit soort in voormalig Oost Europa of Groot Brittannië bijvoorbeeld.
Oh ja vandaag intocht Sinterklaas en daarna weer pakjes door de schoorsteen. haha.