Merel Kan: Het verhaal van Japie die nooit bestond (podcast)
Japie was klein van stuk, hij was verdomd handig en hij woonde in Wijdewormer. Niet veel mensen zullen hem gekend hebben, want hij was meestal niet thuis.
Wie we zijn en hoe we ons gedragen wordt voor een deel gevormd door wat je je herinnert. Toch is het geheugen niet altijd te vertrouwen. Zaken van vroeger verdwijnen, vervormen, veranderen of verschijnen zelfs terwijl ze er nooit waren.
Laatst kwam ik erachter dat mijn twee zussen en ik Japie nog stevig in ons geheugen hebben zitten. Maar voor ons alle drie was hij iets anders. Ik ging op zoek naar het echte verhaal van Japie en maakte een podcast:
Wat Kan kan kan Kan alleen
Toen mijn beide zoons nog jong waren, toonde ik hen een houten speeldoedschroevendraaier ter plaatse van de navel. Ik vertelde dat als ik linksom draaide de billen ervanaf vielen. Familiehumor die nog lang heeft geduurd. Ik ken Wim Kan nog als klasgenoot in de eindexamenklas 1965 van de Christelijke HBS in Zaandam; hij zou mij ooit antwoorden geven op een klassenfoto 4B uit die tijd.
Hem kennende vermoed ik dat ook dit een practical joke was. Eigenlijk maakt dat niet meer uit. De herinnering is fijn. En daar gáát het om.