Tag Archives: merel kan
Merel Kan: Hooggeëerd publiek
Het Zaantheater is meerdere jaren uitgeroepen tot het meest gastvrije theater van ons land, volgens mij door de ANWB, en dat begin ik steeds meer te begrijpen. Afgelopen maandag mocht ik, in het Zaantheater, voor de vijfde keer De Grote
De Grote Zaanse Geschiedenis Quiz giet oan!
Op zijn Zaans: het gaat door! Zojuist ontvingen we mail van het gemeentearchief waarin gemeld wordt dat de quiz der quizzen* gespeeld zal worden. Wij plaatsen het bericht 1:1 Grote Zaanse Geschiedenis Quiz maandag live volgen vanuit huis Het Zaantheater
Merel Kan: Ezel
Het viaduct komt in zicht en alles ziet er rustig uit. ‘Het is een keuze’ fluister ik, ‘het hoeft van niemand’. Maar ik weet al dat het wel moet. Van mij. De snorfiets gaat niet harder dan achtentwintig, maar toch
Merel Kan: Slaap zacht
Wat was ik trots op mijn nicht de fotografe Anjo Kan toen ze vijf jaar geleden naar Lesbos ging om het verschil te maken. De omstandigheden waren op zijn zachtst gezegd niet menselijk en de mensen die ze sprak verlangden
Merel Kan: Lul zonder benen
Hij was mijn ergernis, vijand, angst, jeuk, kriebel in de nek, pispaal, frustratie en stiekeme liefde, mijn Amsterdam. En de laatste dertig jaar ben ik nooit over de drempel van onze hoofdstad gekomen zonder aan hem te denken. In elke
Merel Kan: Kermit
‘Echt! Wij zijn echt een neerlandici!’ Mijn vriendin lachte haar grote voortanden bloot, en ik stond er vol zelfvertrouwen naast. ‘Je bent neerlandica, bedoel je? En zij ook?’ De gespierde deurman schoof ons opzij om wat jasjes/dasjes door te laten.
Merel Kan: Woke
Adidasgympies, spijkerbroek, een smetteloos wit overhemd en daarboven een fris hoofd met dik donkerbruin haar. Hij houdt de wacht bij de ingang van strandpaviljoen Nautilus in Egmond aan Zee, zit naast een tafeltje met daarop een ijskoeler met een fles
Merel Kan: Amateur
De sfeer in het theatertje van het roze kasteel is behoorlijk bedrukt wanneer Alfred J. Kwak ‘Ik ben vandaag zo vrolijk’ inzet. ‘Ammmateurrrrrrrr!’ De opengesperde neusgaten van Herman van Veen staren me aan. Dat wil zeggen, ik kijk er recht
Merel Kan: Gek van jou
Ik meen een Cessna 172 te herkennen, maar wat weet ik er nou van. Ik weet niks van vliegtuigen en blijkbaar ook niets van mannen. De telefoon achter mijn bh-bandje blijft tingelen en trillen, maar ik voel het amper nog.
Merel Kan: Verdacht
Deze week zou de Zaanse burgervader laten weten of hij doorgaat met zijn ‘experiment’ waarbij iedereen die in een bepaalde wijk is, preventief gefouilleerd mag worden. Elke vezel in mijn lichaam verzet zich tegen het regeren vanuit wantrouwen, en ik
