Tag Archives: merel kan
Merel Kan: geramd
Aan het begin van de avond vaar ik langs het eiland waarnaar ze verdreven zijn: twee dekhengsten in de vorm van een ram, bijna niet van schaap te onderscheiden. De afgelopen week mocht ik van boer Koeman uit Oostzaan de
Merel Kan: Steeds nieuwe kracht
Op vrijdag 9 november 2012 laat de zon zich niet zien, maar dat maakt niet uit want wij zitten in de kelder van het Zaantheater. Daar vertelt Freddie Oversteegen (‘Ik ben Freddie Oversteegen Van der Molen en ik heet van
Merel Kan: De Figurant
Met kaarsrechte rug en kleine stapjes loopt hij over de stoep, voorbij de etalage waarachter niet lang geleden Bakkerij Honig zat. In Oostzaan had ik hem nog nooit gezien, maar het verbaast me geen moment dat hij er is. Ooit
Merel Kan: Verraad me!
Een docent ben ik niet, maar met enige regelmaat vertel ik in een klas over de Tweede Wereldoorlog of over De Orkaan. Bij beide onderwerpen komt het belang van (lokale) media voorbij, en ook het vinden en onderzoeken van informatie,
Merel Kan: Intimidatie
Hé, psssstttt… ssssssss… chicky, kom, sssssss, pssssss… Het is een aantal jaartjes terug, maar ooit werd mij in winkelcentrum Spitsbergen het hof gemaakt door een kwartet bronstige adolescenten. Ik werkte daar bij een afhaalchinees en de haantjes hadden de hele
Merel Kan: Hé! Wat doe jij nou?
Ppfff… was de eerste reactie op ‘de spannende campagne promo’ van Maikel Kat. De eerste hoorbare reactie dan, in mijn lijf gebeurde van alles en niks daarvan was positief. Kat doet met Code Oranje mee aan de Provinciale Staten Verkiezingen.
Merel Kan: De apen zijn zuur
Mijn dochter kreeg zojuist een appje van een klasgenoot met daarin de opmerking ‘De apen zijn zuur’. Ze weet dat het niet klopt, maar zoekt naar iets van een bel en een klok en een klepel. Ooit zat ik vijf
Merel Kan: Noga & Paling
Alles leek vanzelfsprekend, en het ‘nu’ bood te veel mogelijkheden. Ik was achttien toen mijn opa overleed, en mijn brein was nog niet ingesteld op het ontvangen van informatie van vroeger. ‘Voor de oorlog rook de Gedempte Gracht naar noga
Merel Kan: Concurrentie
Toen een nieuwe inwoner in het dorp vroeg waar hij naartoe zou moeten voor zijn boodschappen gaf ik aan dat het niks uitmaakte. Het gehucht achter de ophaalbrug, is gezegend met twee prima supermarkten. ‘Als je moet kiezen?’ drong hij
Merel Kan: Eenzaam?
‘Gewoon blijven ademen, dan word je vanzelf populair’ zegt ie als ik hem een goed nieuw jaar wens en vraag hoe z’n dagen waren. Hij klinkt niet zuur, alleen maar geamuseerd en wat verbaasd. ‘Het gaat echt niet om je
