Tag Archives: merel kan
Merel Kan: Pet
De trotse anarchist hangt boven me over de schutting waarachter mijn vader, zijn broer en hun medewerkers jarenlang keihard hebben gewerkt om met een goed product een prima boterham te verdienen. Hij vertelt me dat ik onbeschoft ben, en een
Neeeeee! Geen GJC!
♪ Het einde van een kamp, dat is altijd een ramp, je voelt je moe, verdrietig tegelijk. Bent blij naar huis te gaan, maar wilt hier niet vandaan, want GCJ, dat maakt je toch wel rijk ♪ 72 aaneengesloten jaren
Merel Kan: 17 centimeter
‘Koud zweet’ had ik ingetikt, en ‘pijn rechterzij’. Al wiegend op handen en knieën kijk ik ingespannen naar het schermpje van mijn telefoon. En Pierre, wat heeft zij gewonnen? De opties lijken onbeperkt: iets met de eierstok, alvleesklier, een liesbreuk,
Merel Kan: Oom Harry
Vanaf anderhalve meter tuur ik naar het schermpje van de telefoon van m’n oudste zus. Op een bankje tussen de graven volgen we de uitvaartplechtigheid van onze oom Harry. Mijn nicht en andere zus zitten iets verderop. Er mogen –
Merel Kan: Abe is mooi
‘Het is de Abe die het is, Abe is slim, Abe is zo mooi, en zo lief en Abe is charmant! Een snoes, een stoere vinder… en krijger, Abe is Abe en die Abe is het’, hoor ik mezelf fluisteren.
75 jaar geleden De Waarheid: Hannie Schaft Strijdster voor de Vrijheid
Vandaag 75 jaar geleden werd het meisje met het rode haar doodgeschoten in de duinen bij Overveen. Zo’n beetje sinds het bestaan van De Orkaan schrijven op deze datum over haar. En bij leven en welzijn zullen er ook in
75 jaar geleden: 27 mannen dood, Texel en schuldgevoel
‘Mijn verhaal is natuurlijk een van de duizenden die niet verteld worden. Het wrange is dat wij als gezin het zwaar hebben gehad door wat mijn vader is overkomen. Vroeger ging je niet naar een therapeut om dingen te verwerken.’
Merel Kan: Heer Heertje
Heer Heertje is afgelopen zaterdag overleden. Het is negen jaar geleden dat ik hem ontmoette, maar hij maakte blijvende indruk. Toen ik met de roltrap naar boven ging in de garage van de Hermitage hoorde ik iemand tekeergaan. Ik herkende
Merel Kan: Gisteren vloog je nog
Bij het stoplicht aan het Zuideinde keerde ik, om de rotonde nogmaals te nemen. Ik zette mijn auto bij het ‘Welkom in Oostzaan-bord’ en stapte de koude lucht in om de weg te inspecteren. Gisteravond laat reed ik het dorp
Merel Kan: Lamlullen en Klootviolen
Afgelopen zondag werd mijn tante beroofd. Tante G. Is geen echte tante, maar een vriendin van mijn moeder zolang ik me kan herinneren, waardoor de tante-titel gewoonterecht is geworden. Sinds vijf jaar schrijf ik dagelijks stukken voor De Orkaan, en
