Zaanstad verdient een eerlijke aanpak – en Poelenburg is meer dan een interventieteam.
Door Erdogan Sahin (DENK, Zaanstad)
De berichtgeving over het interventieteam in Poelenburg, de zorgen van bewoners en de vragen van de gemeenteraad aan burgemeester Hamming raken aan een diepere werkelijkheid. Als iemand die opgroeide in deze wijk en dagelijks in gesprek is met honderden bewoners die duizenden anderen vertegenwoordigen, voel ik de noodzaak om een ander geluid te laten horen.
Want laten we helder zijn: Poelenburg is niet de karikatuur die soms wordt geschetst. De meeste bewoners zijn trots op hun wijk. En terecht. De afgelopen vijf jaar is het zichtbaar veiliger, socialer en leefbaarder geworden. Kinderen spelen weer buiten, mensen investeren in hun woningen, jongeren starten eigen initiatieven, moeders bouwen mee aan buurtnetwerken. Dat verhaal moet óók verteld worden.
Tegelijkertijd zien we – zoals in veel gemeenten – dat de aanpak van criminaliteit zich steeds vaker concentreert in specifieke wijken via interventieteams, ANPR-camera’s en bestuurlijke druk. Deze instrumenten zijn in de kern bedoeld om ondermijnende criminaliteit te bestrijden. Dat is belangrijk. Er zijn in Zaanstad-Oost, net als elders, een handvol individuen die de wijk bewust onder druk zetten, jongeren misbruiken en geld witwassen ten koste van de samenleving. Zij zijn de kern van het probleem, niet de wijk als geheel.
Maar wanneer de uitvoering van deze aanpak niet gepaard gaat met transparantie, duidelijke communicatie én vertrouwen richting bewoners, dan raakt de overheid iets wezenlijks kwijt: legitimiteit. Een interventieteam mag nooit een permanente schaduw over een hele wijk leggen.
De fout zit niet in de intentie, maar in de veralgemenisering. Wanneer mensen die al jarenlang bijdragen aan de vooruitgang van de wijk worden behandeld als verdacht, als ‘risicoprofiel’, dan wordt er schade aangericht aan precies datgene wat veiligheid écht maakt: vertrouwen, verbondenheid en rechtvaardigheid.
Wat ik hoor in de wijk is géén verzet tegen handhaving. Het is verzet tegen het over één kam scheren van mensen. Het is een roep om erkenning van het feit dat de grote meerderheid in Poelenburg de wijk niet ondermijnt, maar juist overeind houdt.
We moeten durven onderscheiden. Tussen de wijk en haar misbruikers. Tussen bewoners en criminelen. Tussen structurele problemen in de maatschappij en incidenten in de handhaving. Want ja, fouten worden overal gemaakt. Maar als die fouten structureel aanvoelen voor bewoners, dan is er iets mis met het systeem.
Zaanstad verdient – net als andere gemeenten – een aanpak die hard is waar nodig, maar rechtvaardig in uitvoering. Geen schijnveiligheid op basis van overcontrole, maar echte vooruitgang gebaseerd op samenwerking met bewoners.
De oplossing ligt in beleid dat niet óver wijken wordt uitgerold, maar mét de mensen die er wonen. Alleen dan doorbreken we de grip van de kleine groep die belang heeft bij achteruitgang, en versterken we de grote groep die wil bouwen aan vooruitgang.
Opinie door Erdogan Sahin (DENK Zaanstad).
De vergadering van het Zaanstad Beraad over de aanpak begint om 19.00 uur met drie insprekers over het FtM-artikel: de heer Siebe (FNV Lokaal Zaanstreek-Waterland), Wil Roode, (FNV Sector Uitkeringsgerechtigden) en mevrouw Jong, namens FNV Netwerk Wereldburgers). Om 20.15 uur staat de rondvraag op de agenda. Die is aangevraagd door PvdA-fractievoorzitter Eylem Köseoglu. Coalitiepartijen ROSA en GroenLinks hebben op hun website ook om een onafhankelijk onderzoek gevraagd. De gezamenlijke oppositiepartijen hebben via een brief burgemeester Hamming om een uitgebreide reactie gevraagd.
"We moeten durven onderscheiden. Tussen de wijk en haar misbruikers. Tussen bewoners en criminelen." Dit is de kern van het verhaal en een prachtig uitgangspunt.
Maar..... achter elke crimineel staan mensen die hem of haar de hand boven het hoofd houden. En meestal zijn dit familieleden/vrienden/buren. Dus als je wilt dat er onderscheid wordt gemaakt, maar je wilt niet meehelpen aan indentificeren van de probleemgevallen, tsja.....
Ik ben bewoner van Poelenburg. Woon er meer als 25 jaar. Ik heb deze man nog nooit gezien dan wel gesproken. Dus die duizenden mensen?
Deze opinie is duidelijk, een goede zelfreflectie, een complete weergave van het geheel en eindigt met de terechte vraag; naar een open, eerlijk en controleerbaar interventieteam. Vanuit de gemeenteraad zal hiervoor enkele vertrouwenspersonen moeten worden gekozen. Net als bij de MIVD/AIVD, uitermate belangrijke organisatie voor onze veiligheid, maar ook die wordt gecontroleerd en niet alleen door de minister-president. Het moet absoluut los staan van politiek, het gaat hier om de grondwet en veiligheid.
heel goed verhaal, maarr.
wat ik dan niet zo begrijp is dat die goede mensen die dan in zo,n wijk als poelenburg wonen niet al jaren geleden stappen hebben ondernomen om die misdadigers ,in mijn beleving veelal familie, er uit te werken. en dan kun je zeggen,ja maar we zijn geen verraders ,het is familie ga zo maar door.
dus houd je het in stand. als dat de overheid besluit het aan te pakken dan is het vaak moeilijk om niet te beginnen harken met een grote hark,vervelend voor de goede mensen maar noodzakelijk. totdat de boel onder controle begint te raken dan kan er genuanceerder gewerkt worden.. tenminste dat is wat ik denk.
Lijkt me vrij eenvoudig. De wijk in gaan en signaleren en interviewen! En zo de kern van criminaliteit blootleggen. Inderdaad veel beter om bewoners erbij te betrekken en die ontstane veiligheid en geborgenheid juist te waarborgen ipv te stigmatiseren en hierdoor een hele buurt links te laten liggen. Erger nog... te veroordelen tot mogelijke crimineel!
Het lijkt me aannemelijk dat er wél al jaren geleden meldingen zijn gedaan maar dat daar toen simpelweg niks mee gedaan werd door de gemeentelijke overheid (politie en gemeente). Waardoor die kern van criminaliteit zich kon handhaven.
Zeker interessant om ook te onderzoeken welke meldingen gedaan zijn in het verleden en hoe daarop geacteerd is door politie en gemeente!