Onze eigenste streekdichter is een hoogvlieger met een scherpe blik. Het woorden in een volgorde, waarna er plots een gedicht lijkt te ontstaan.

En – verdomd als het niet waar is – hij is daar best goed in.

Vandaag gebruikt hij zijn pennetje om een gedicht te schrijven over een blik, op de stoep naast zijn huis, waar zijn blik op viel.

Vleugels

mijn oog viel op een blikje
glimmend zilver, rood en blauw
dat voor de verandering
niet in de bosjes lag
maar op de stoep stond
alsof het zeggen wou
neem me niet kwalijk dat wij ooit
achteloos werden weggegooid
nu is het tijd voor een frisse blik
op de toekomst welteverstaan
waarin wij ons ontworstelen
aan een fout verleden
en ik eindelijk
mijn vleugels uit kan slaan

Frans Reichardt 2024

Intro Merel Kan, het fijne gedicht van onze streekdichter Frans Reichardt.