Wie had ooit kunnen bedenken dat de Zaanstreek, de plek van noeste arbeiders, makers en boeren met poten in de modder, ook nog iets op papier zouden kunnen krijgen dat hout snijdt op poëtisch gebied?
Orkaner streekdichter Frans Reichardt bedacht ’t: Versjeskade in de Verskade.
Onder de vlag van OrkaanCafé sloegen we de handen ineen met Jaco Schippers van Het Bakery Institute en het bleek een schot in de roos. Zo’n twee handen vol dichters meldden zich gisteren om vanaf de zeepkist boosheid, liefde, verdriet, humor, nostalgie, strijdlust, breekbaarheid en betrokkenheid te tonen.
Deze week plaatsen we elke dag een gedicht dat werd voorgedragen. En natuurlijk starten we met de huidige stadsdichter:
Vooruitlopend op de evaluatie: dit smaakt naar meer.
De foto boven van Lisa is gemaakt door Edwin Kleiss.
Heerlijk om naar je te luisteren lieve Lisa
Een zachte orkaan blies wonderschone woorden tussen de muren waar al honderd jaar zoveel zoete Zaanse koekjes worden gebakken. De luisteraars ondergedompeld in zinnen van de Zaan die nog zelden zijn gezegd. En dat alles ingelijst door een vrolijke noot. Ik vond het een eer om op de zeepkist te mogen staan. De Versjeskade moet zéker een vervolg hebben!
Wat een geweldig leuk initiatief de'Versjeskade'van De Orkaan, en op de juiste locatie natuurlijk, heb ervan genoten! Uiteraard moet dit een vervolg krijgen, dacht zomaar weer in december, lekker sfeervol met kaarslicht...✨️🕯🌟🕯✨️
Als de eerste editie van de Versjeskade iets duidelijk heeft gemaakt, is het dat de Zaanstreek barst van het talent. Elf dichters droegen werk voor en een volle Verskade luisterde ademloos en geamuseerd. Bedankt allemaal voor een mooie middag!