Nee, verliefd was Vreeman niet meteen op de Zaanstreek, en waarschijnlijk is hij het nooit helemaal geworden. Haat-liefde, dat dan weer wel, zo bleek uit zijn optreden vanmiddag bij De Maatschappij.

Want ondanks dat Ruud Vreeman zich goed voor kon stellen dat je zo snel mogelijk weer vertrok uit Zaanstad, had zijn nieuwe gemeente ook wel charme: “Fabrieken tussen de woonhuizen vindt niemand leuk, maar hier is dat wel leuk.”

Het stadscentrum bleef Vreeman een doorn in het oog. Hij spande zich in om het centrum te vernieuwen, maar zijn pogingen werden hem niet altijd in dank afgenomen: “Om het terugbrengen van die gracht en de bouw van het theater ben ik uitgescholden.”

publiek maatschappijDat laatste kan Vreeman (“Ik ben een vitale opa”) nauwelijks verbaasd hebben, van het culturele niveau van de Zaankanters heeft hij geen hoge pet op: “Ze weten niet eens hoe ze een kaartje bij De La Mar moeten kopen.”

Geen cultuur dus, sport kan op meer genade rekenen, de komst van AZ is een godsgeschenk aldus de voormalige burgervader: “”Een professionele voetbalclub harkt het bedrijfsleven bij elkaar. Dan hoef je ook niet mee naar die gekke De Corner.”

Bij het afscheid kreeg Vreeman het boek “Walraven van Hall, premier van het verzet” van Erik Schaap cadeau. Schaap was tijdens Vreemans bewind raadslid in Zaanstad voor ROSA en kruiste menigmaal de degens met de PvdA-burgemeester, die ook hier in haat-liefde-taal het cadeau in ontvangst nam: “Ha, Schaap! Half vriend, half vijand!”

(Vorige week betrapte De Orkaan Schaap bij het betreden van het Amsterdamse De La Mar Theater, dus er is toch minstens één Zaankanter die wel weet hoe je daar een kaartje koopt.”

vreeman van hall