50woordenfoto: Overleven naast het kerkhof
Overleven naast het kerkhof
Er zit nog een beetje lucht in mij Dus blijf ik drijven Achtergelaten door een kind Door de wind ver weggeblazen Geland in een sloot Naast zoden van doden Bijna rijp om zelf ten onder te gaan Zodra mijn lucht verdwenen is ben ik weg. Waar zullen ze mij begraven?
Door: Rens Kamminga
50woordenfoto
Soms zegt een foto meer dan 1000 woorden. 1000 vinden we teveel van het goede, maar foto’s van zaken waar we tegenaan liepen, voorzien wij (of jij!) nu en dan van 50 woorden.
Ook een foto met 50 woorden? Stuur ze aan De Orkaan.
Verloren of weg gedaan, achter gelaten in de natuur.
Ze was toch zo blij met mij, dit voelt wel wat zuur.
Nu lig ik hier voor heel lang
Dat ik nog gezien word door een vreemde die even geniet
Doet mij goed, dus helemaal vergeten ben ik niet
Even glimlaggen
Een opgeblazen windbuil noemden ze mij, met mijn mooie kleuren,
Dat speciaal voor het kind dat ik op ga beuren
Dolblij was zij en opgelaten
Ze danste in het rond, had niet in de gaten
Dat de wind mij pakte en mee nam op haar vlucht
Ik moest berusten en keek nog om met een zucht
Waar gaat dit heen mijn angst was groot,
nee hier niet stoppen dat is een sloot
Ik voelde nattigheid en probeerde door te zweven
Maar mijn voet bleef aan de rietkraag kleven
Nu lig ik hier nat , eenzaam en ( bijna) leeggelopen
En kan ik alleen nog hopen
Dat jij mij oppakt en mee naar huis zult dragen
Of is mijn lot …. Hier langzaam te vevagen?
Hier lig ik in een sloot
Vlak naast de mensen, maar die zijn dood
Nu lig ik hier en loop langzaam leeg
Terwijl ik gevuld met lachgas nog naar de hemel steeg
Naar de hemel waar nu mijn buren zijn
Verlost van de Orkaan, met het gezeur aan de Zaan.