Vandaag wordt Mauke verwend met snoepjes, mag Dickie een extra rondje door het park, is de wortel van Snuif heel groot, krijgen Babbel en Binkie een nieuw looprad, vindt Goldie een sprookjeskasteel in haar kom en verorbert spin Sebastiaan een lekker muisje*.
Dierendag lijkt gewoon een vrolijke huisdierenfeestdag, maar de oorsprong is een stuk serieuzer. En ook ouder dan je misschien denkt.
Scroll naar beneden om ook alle ingezonden honden te zien.
Het idee voor een vaste dag voor dieren ontstond eind jaren ’20. Tijdens een internationaal congres in Wenen (1929) besloten dierenbeschermers dat er jaarlijks een Werelddierendag moest komen. De datum was geen toeval: 4 oktober is de feestdag van Franciscus van Assisi, de heilige die bekendstaat om zijn liefde voor dieren en natuur.
In 1930 deed Nederland voor het eerst mee. De Dierenbescherming gebruikte de dag om aandacht te vragen voor dierenleed: van werkpaarden tot kooivogels.
Kranten schreven erover en er werden inzamelingen voor asielen georganiseerd. Langzaam verschoof de aandacht ook naar huisdieren.
Vanaf de jaren ’50 werd Dierendag steeds meer een dag van speeltjes, brokjes en extra knuffels.
Geinig
Dierendag was er eerder dan Vaderdag. Dat vinden we geinig. Dierendag werd in Nederland ingevoerd in 1930. Vaderdag kwam pas in 1948, eerst in oktober en later werd het verschoven naar juni. Oftewel: in Nederland hadden de dieren al hun eigen dag, terwijl de vaders nog bijna twintig jaar moesten wachten.
In de Zaanstreek dook Dierendag al snel in de krant op. In 1935 schreef een lezer van De Zaanlander een vurige brief, waarin hij de dag aangreep om te pleiten voor méér dan lief zijn voor honden en katten. Het werd een fel betoog voor vegetarisme, eindigend met de slogan:
“Houdt gij van dieren? Eet ze dan niet op!”
Die hele ingezonden brief uit 1935, voor de luie rekenaars onder ons: dat is 90 jaar geleden, plaatsen we hieronder. De passie spat er nog altijd vanaf.
Wat onze lezers te vertellen hebben
4 Oktober: Dierendag. Recht voor het Dier.
4 oktober is sinds enige jaren de Dierendag. De feestdag van Franciscus van Assisi is als zodanig gekozen, omdat hij de heilige was met het grote hart voor alle wezens die in verdrukking verkeerden – de dieren vooral niet uitgezonderd. Vandaar was het zo goed gezien dat men juist deze Franciscusdag koos als Dierendag, speciaal bestemd voor een alom verspreide en breed opgezette propaganda voor dierenbescherming.
Telkenjare neemt Dierendag in populariteit toe. Tot steeds bredere lagen van de bevolking dringt de hartstochtelijke roep door om medelijden en bescherming te tonen voor de meest rechtelozen dezer aarde. Het geweten van de mens wordt wakker geschud; een beroep op zijn eer- en plichtsgevoel wordt gedaan om het lot van de dieren te helpen verbeteren en het ergerlijke onrecht dat hun wordt aangedaan, ongedaan te maken.
Dit alles kan niet anders dan tot grote vreugde stemmen bij ieder die het goed meent met mens en dier, bij ieder die de toeneming van beschaving en menselijkheid voorstaat. Dat ook de Nederlandse Vegetariërsbond** dierenbescherming propageert spreekt vanzelf; het vloeit voort uit haar wezen. Want wortelt niet het ethisch vegetarisme in eerbied voor het leven en medelijden met de dieren?
Op Dierendag willen wij, vegetariërs, ons daarom scharen in de rij van hen die een beter lot voor de dieren bepleiten. Wij verheffen mede onze stem omdat wij overtuigd zijn van het belang en het goede recht van de zaak waar het om gaat. Wij verheffen vooral ook onze stem omdat wij de aandacht willen vestigen op een ontzaglijk stuk dierenleed waarover dierenbeschermers-niet-vegetariërs liever zwijgen: het doden van dieren voor de voedselvoorziening van de mens.
Het is zeker een verblijdend teken wanneer men ten strijde trekt tegen de ergste, meest in het oog springende voedselgruwelen – wanneer men rilt bij de gedachte aan de bereiding van ganzenleverpastei, wanneer men met afschuw het gebruik van een gebraden duif van de hand wijst, of wanneer men misschien terugdeinst voor het nuttigen van ossentong of piepkuikens. Ieder ter zake kundige weet hoeveel marteling en leed voor het dier eraan voorafgaat voor het gerecht op tafel staat.
Maar waarom dan niet doorgeredeneerd? Waarom niet gezegd: ik doe afstand van alle voedsel afkomstig van het gedode dier, ik wil geen voedsel waarvoor bloed heeft gevloeid! Dat is toch consequente dierenbescherming, dat is de praktische toepassing van de eenvoudige leus:
Houdt gij van dieren? Eet ze dan niet op!
Ethische bezwaren zijn tegen het vegetarisme niet aan te voeren. Ook van medische zijde wordt tegenwoordig algemeen erkend dat tegen de vegetarische leefwijze geen bezwaren bestaan. Volgens de moderne voedingsleer is het gebruik van vlees zelfs onwenselijk.
Wat weerhoudt de mensen dan om ter wille van de dieren de vleesvoeding vaarwel te zeggen? Is het sleur? Is het onbekendheid met het bittere lot van de ter dood veroordeelde dieren? Is het misschien de lekkere tong die sommigen belet om de stap naar een vegetarische levenswijze te doen?
Wij hopen dat onze stem op deze Dierendag sommige dierenvrienden wakker zal schudden. Wij hopen dat vooral jongeren zullen breken met de sleur en hun idealisme daarvoor in de plaats stellen. Opkomend voor de verdrukten en strijdend voor de rechtelozen, zullen we moeten komen tot een wereld waarin meer recht is voor het dier. Het vegetarisme moet steeds meer baan breken; dan zal er eens een tijd komen waarin het klagend geloei van de ter slachtbank geleide dieren niet meer gehoord zal worden.
S. Nolle
Boven zie je de lieve Becky van Amy en Michel. Om onenigheid op de redactie te voorkomen plaatsen we ook de foto van kat Mik van Di-Lan:
En Pluk van Piet:
Iwan van Rick:
Kater Rick van Marion:
Marion had ook Sem en Levi:
Buddy van Michelle:
Poes Lena van Pim:
Dorine gooit er twee voor de prijs van een in. Druppel en Nala:
En dan kan redactiehond Abe niet ontbreken:
Als jij, ja jij!, vindt dat jouw lieve dier ook een plekje in dit artikel verdient, mail dan je foto met de naam van je beest (en misschien een eigenschap) naar info@deorkaan.nl
We kregen een mooie foto van Bo van Kim Onrust:
En Coen Bot stuurde zijn dappere Teddy in:
Andre Vermer moet het deze dierendag voor het eerst zonder zijn Uk doen:
Tamara Kesselaar postte Pluto, de 2,5 jaar oude rescuehond uit Griekenland met een oogafwijking waardoor hij altijd aandoenlijk kijkt, en hij is slim, grappig, vies en ontzettend lief.
Simone Bijker wenst een fijne dierendag voor alle lieve dieren.
Peetje Smith lijkt een beetje jaloers op zijn QT:
Silvia Groenhuyzen en Jack zijn al 9 jaar een team:
Marga Spee meldt niet hoe haar hondje heet, maar de lieverd wenst alle dieren een fijne dierendag!
Lia Westra schrijft: Wolf is bijna zes jaar oud en als pup samen met zijn moeder en nestgenootjes uit Roemenië gered.
Marielle Stalenhoef mailde een plaatje van Reeza:
* Voor het muisje is dierendag misschien iets minder gezellig. Dat geldt ook voor de dieren die verwerkt werden in het snoepje van Mauke.
** De briefschrijver verwees in 1935 naar de Nederlandse Vegetariërsbond. Die bond bestaat nog steeds: opgericht in 1894 en daarmee een van de oudste vegetarische verenigingen ter wereld. Vandaag zet de NVB zich in voor plantaardige voeding en minder vleesconsumptie, met campagnes als de Nationale Week Zonder Vlees en de Vegetarische Restaurantweek.
Door: Merel Kan met gebruikmaking van informatie van Historiek.net, Andere Tijden (NTR/VPRO), Vegetariërs.nl (Nederlandse Vegetariërsbond) en De Zaanlander (1935) – ingezonden brief van S. Nolle over Dierendag en vegetarisme.
