De afgelopen weken is duidelijk geworden hoe diep het probleem rond de aanpak van het interventieteam in Zaandam-oost reikt. Na de eerdere ontsporingen in het Noordhollands Dagblad ging De Telegraaf nog een stap verder door Zaandam-oost neer te zetten als een wijk ‘in handen van Turkse maffiafamilies’. Een verhaal vol suggesties, onjuistheden en selectief gebruik van oude dossiers.

En vooral: een vehikel om critici van de Zaanse wijkenaanpak weg te zetten als medestanders van criminelen.

Door: Merel Kan (Hoofdredacteur De Orkaan)

Burgemeester Jan Hamming kreeg daarbij ruim baan om een bekend frame te herhalen: wie vragen stelt bij de werkwijze van het interventieteam zou ‘weerstand uit criminele hoek’ faciliteren. Het is een ernstige aantijging, opnieuw zonder bewijs, en het past in een bredere lijn van aanvallen op de pers.

Bij De Orkaan hadden we aanvankelijk bedacht het werk van John van den Heuvel en Bert Huisjes te laten waar het thuishoort: onderin de kattenbak. Maar onderzoeksjournalist David Davidson maakt terecht duidelijk dat sommige verdraaiingen simpelweg niet onbeantwoord kunnen blijven.

Hij reageerde gisteren op LinkedIn met feiten, bronnen en controleerbare informatie. Niet met insinuaties, maar met een scherpe analyse van selectief citeren, foutieve verbanden en stigmatisering van ‘Turkse families’. 

Vandaag reageert ook hoofdredacteur Harry Lensink van Follow the Money. Hij haalt ongekend hard uit naar burgemeester Hamming en beschrijft de handelwijze van Zaanstad als een poging om een tegen-narratief te creëren door critici te beschadigen.

Lensink laat in zijn commentaar geen spatje ruimte voor twijfel: FTM werkt met feiten, stukken en opnames, en niet met de insinuaties waarop Zaanstad en De Telegraaf hun tegenoffensief baseren. Hij fileert hoe journalisten verdacht worden gemaakt, hoe Köseoglu doelwit werd van een politieke karaktermoord en hoe de burgemeester kritiek wegzet als ‘druk uit criminele hoek’. En hij trekt een harde lijn: dit soort intimidatiepogingen raakt FTM niet. Ze gaan door met het controleren van de macht, juist wanneer die ontspoort. 

Bij De Orkaan onderschrijven we dat ten volle.

Hier lees je het gehele commentaar:

Hoe de burgemeester van Zaanstad De Telegraaf gebruikt om ons te besmeuren

Het LinkedInbericht van David Davidson plaatsen we hieronder 1:1

Smeercampagne

Dat burgemeester Jan Hamming (PvdA) van Zaanstad liever de aanval kiest dan een democratische discussie voert was al duidelijk, maar de campagne tegen critici die hij afgelopen week in samenwerking met De Telegraaf opzette is ongekend. Aanleiding: de berichtgeving van Follow the Money NL en De Orkaan over de keiharde en mogelijk onwettige aanpak van wat volgens de burgemeester criminele elementen zijn in de wijken Poelenburg en Peldersveld.

Telegraaf-journalisten John Van Den Heuvel en Bert Huisjes suggereren dat de kritiek in de media (‘venijnige tegendruk’) haast wel een ‘strategische’ zet moet zijn van criminelen. ‘Weerstand uit criminele hoek’, betitelt Hamming de kritiek zelfs onomwonden. ‘We moeten waakzaam zijn voor de pogingen om zo het publiek te beïnvloeden.’

Bewijs van gekonkel tussen journalisten en boeven, iets dat zeer ernstig zou zijn? Nul.

Dat was pas het begin.

Het kritische raadslid Eylem Koseoglu moet het helemaal ontgelden. Gevoed met gelekte informatie beschrijven Van den Heuvel en Huisjes haar ‘dochter van een Zaanse ondernemer die trouwpaleizen exploiteert voor Turkse bruiloften’ (dan weet u het wel). Ze insinueren dat Köseoglu zelf in beeld is bij de gemeentelijke opsporing. ‘Bij een controle bleek het raadslid zelf op een adres aanwezig […] Ze riep dat ze „de fractievoorzitter van de PvdA was”, hetgeen ‘niet als prettig werd ervaren’.

In werkelijkheid vond de onaangekondigde controle plaats aan de deur van de woning van Köseoglu en haar gezin. Ook werd er niets ‘geroepen’, maar een gewoon gesprek gevoerd. Hoogstens was er verbazing. Zo werd het nadien ook besproken en vastgelegd. De trouwzaal die Köseoglu’s vader inderdaad bestiert is uitgerekend de zaal waar de burgemeester in 2020 zijn wijkenaanpak aankondigde.

Het enige zorgelijke hier is dat de gemeente blijkbaar privé-informatie lekt over een volksvertegenwoordiger met het kennelijke doel haar zwart te laten maken.

En dan de wijken. Bij Van den Heuvel en Huisjes gaat Hammings verhaal dat Turkse criminele groepen heersen over Poelenburg en Peldersveld erin als Gods woord in een ouderling: ‘De populatie hangt samen met ernstige criminaliteit, zo signaleert de gemeente.’

Maar namen en rugnummers ontbreken en de beweringen lijken – behalve op pittige quotes – slechts te rusten op één door de gemeente besteld consultantsrapport en wat losse voorbeelden, die op een hoop worden geveegd. Wat overblijft is een zware, zeer stigmatiserende, maar nauwelijks onderbouwde claim die een zeer vergaande aanpak legitimeert.

Vooropgesteld: in deze wijken is criminaliteit een realiteit. Dat is nooit weersproken. De vraagtekens van journalisten en raadsleden gelden voor de gehanteerde methoden. Zijn die proportioneel en houdt de gemeente zich aan de wet, of niet? Het enige wat burgemeester Hamming bewijst met zijn smeercampagne in De Telegraaf is dat hij die discussie niet aandurft.

De foto van de Brandaris is gemaakt door Jeffrey Koster.