Feyenoord kan zondag voor de elfde keer sinds de invoering van het betaald voetbal kampioen van Nederland worden. Mij staat vooral het derde kampioenschap bij, in 1965. Een klein lesje voetbalhistorie, met een hoofdrol voor twee Zaankanters. En een rare scheidsrechter. Door Martin Rep Kon je Leo Horn eigenlijk wel serieus nemen als topscheidsrechter? Hij floot historische wedstrijden, zoals in 1953 […]
» Lees meer
Overal in de Meidoornstraat hing de vlag uit, behalve bij ons. Mijn eerste herinnering aan de viering van Bevrijdingsdag, begin jaren vijftig. Door Martin Rep De moffen waren net verslagen en het land uitgejaagd. Dat had ik niet zelf meegemaakt, maar mijn oudere broers vertelden me er spannende verhalen over. Simon had een Engels zinnetje uit zijn hoofd geleerd toen […]
» Lees meer
Hondenweer. Het staat te regenen, het druipt langs de ramen. We kijken elkaar tevreden aan. Geen Flappie, herstel: Dauphine om uit te laten vandaag, terwijl het eigenlijk onze dag was. Maar er is wat vreemds gebeurd: het lijkt wel of we haar missen. Laatste aflevering van mijn serie over de honden die mijn levenspad kruisten. Door Martin Rep Nooit meer […]
» Lees meer
Een ‘pake’ die met een hondenkar groente ventte in Friesland, een overgrootvader die hetzelfde deed in Zaandam – in mijn familie waren honden bepaald geen onbekend verschijnsel. Deel 4 in mijn serie hondenverhalen, met daarin het wrede einde van een politiehond. Door Martin Rep Mijn opa was een hondenmoordenaar. Dat klinkt een beetje cru, en zo zal hij zichzelf beslist niet beschouwd […]
» Lees meer
Fort Lent aan de Waal bij Nijmegen werd eind negentiende eeuw gebouwd om het vaderland te beschermen tegen invallen van de Russen of de Duitsers. Maar afgelopen weekend werd het fort zonder slag of stoot veroverd door Zaankanters en hun afstammelingen. Een verjaardag met een gouden randje. Van alle mensen die zaterdagavond Aart Jan Goosensen kwamen uitluiden als directeur van […]
» Lees meer
Je loopt te genieten van de natuur en staat opeens oog-in-oog met een razende hond. Het derde deel in mijn serie over de honden in mijn leven: Hoe onschuldige wandelaars op het platteland het leven zuur wordt gemaakt maar toch kunnen overleven dankzij een piep van 25 duizend Herz. Door Martin Rep Opeens stokte het genoeglijke gesprek tussen broer J. […]
» Lees meer
De angst voor de dondergod, voor hagel, voor vuurwerk en voor een zachte regenbui. Deel 2 in mijn korte serie verhalen over de honden die mijn levenspad kruisten: Pasja. Door Martin Rep Met de chocoladebruine meurende Labrador Dauphine loop ik richting het voetgangerstunneltje onder de A1 door. Nog een paar honderd meter, dan ben ik in het bos, bij de […]
» Lees meer
Voor de laatste keer een verhaal over mijn oude leraar Frans: Edgard Lemaire, na zestig jaar nog altijd niet vergeten. Over zijn twee dichtbundels, de ontvangst daarvan, en zowaar een teruggevonden ‘nieuw’ gedicht. Door Martin Rep Het is bijna honderd jaar geleden dat de eerste dichtbundel verscheen van mijn leraar Frans. In 1928 debuteerde hij, 31 jaar oud, met ‘Rahij’s […]
» Lees meer
Al toen ik vier jaar was, ging het fout tussen mij en de hond. Een al te agressief blaffend vervaarlijk monster maakte voorgoed een einde aan de relatie tussen mij en de trouwste vriend van de mens. Toch bleven ze mijn leven binnenkomen. Een overzicht van mijn hondenlevens. Deel 1: Tristan, de jachthond. Door Martin Rep Het is chocoladebruin, het […]
» Lees meer
Zestig jaar geleden verhuisde het Zaanlands Lyceum van de Westzijde in Zaandam naar een gloednieuw onderkomen aan de Vincent van Goghweg. Het oude gebouw was vervallen en voldeed niet meer aan de eisen van de tijd. Toch hielden veel leerlingen van het statige neo-klassieke cultuurpaleis; de latere cineast Ot Louw maakte er met een aantal vrienden zelfs een film over, […]
» Lees meer
