Een ‘pake’ die met een hondenkar groente ventte in Friesland, een overgrootvader die hetzelfde deed in Zaandam – in mijn familie waren honden bepaald geen onbekend verschijnsel. Deel 4 in mijn serie hondenverhalen, met daarin het wrede einde van een politiehond. Door Martin Rep Mijn opa was een hondenmoordenaar. Dat klinkt een beetje cru, en zo zal hij zichzelf beslist niet beschouwd […]
» Lees meer
Je loopt te genieten van de natuur en staat opeens oog-in-oog met een razende hond. Het derde deel in mijn serie over de honden in mijn leven: Hoe onschuldige wandelaars op het platteland het leven zuur wordt gemaakt maar toch kunnen overleven dankzij een piep van 25 duizend Herz. Door Martin Rep Opeens stokte het genoeglijke gesprek tussen broer J. […]
» Lees meer
De angst voor de dondergod, voor hagel, voor vuurwerk en voor een zachte regenbui. Deel 2 in mijn korte serie verhalen over de honden die mijn levenspad kruisten: Pasja. Door Martin Rep Met de chocoladebruine meurende Labrador Dauphine loop ik richting het voetgangerstunneltje onder de A1 door. Nog een paar honderd meter, dan ben ik in het bos, bij de […]
» Lees meer
Voor de laatste keer een verhaal over mijn oude leraar Frans: Edgard Lemaire, na zestig jaar nog altijd niet vergeten. Over zijn twee dichtbundels, de ontvangst daarvan, en zowaar een teruggevonden ‘nieuw’ gedicht. Door Martin Rep Het is bijna honderd jaar geleden dat de eerste dichtbundel verscheen van mijn leraar Frans. In 1928 debuteerde hij, 31 jaar oud, met ‘Rahij’s […]
» Lees meer
Al toen ik vier jaar was, ging het fout tussen mij en de hond. Een al te agressief blaffend vervaarlijk monster maakte voorgoed een einde aan de relatie tussen mij en de trouwste vriend van de mens. Toch bleven ze mijn leven binnenkomen. Een overzicht van mijn hondenlevens. Deel 1: Tristan, de jachthond. Door Martin Rep Het is chocoladebruin, het […]
» Lees meer
Zestig jaar geleden verhuisde het Zaanlands Lyceum van de Westzijde in Zaandam naar een gloednieuw onderkomen aan de Vincent van Goghweg. Het oude gebouw was vervallen en voldeed niet meer aan de eisen van de tijd. Toch hielden veel leerlingen van het statige neo-klassieke cultuurpaleis; de latere cineast Ot Louw maakte er met een aantal vrienden zelfs een film over, […]
» Lees meer
De dag die je wist dat ging komen, is eindelijk daar: voor het eerst sinds jaren wordt de ‘klassieker’ Feyenoord – Ajax weer voor publiek gespeeld. Een volle Rotterdamse Kuip zal vanmiddag zien of Feyenoord zijn positie aan de top van de eredivisie zal verstevigen of dat Ajax, dat een zwaar seizoen doormaakt, zich toch zal oprichten tegen de oude […]
» Lees meer
Elfstedentochten. Kruiend ijs dat de vuurtoren van Marken bedreigt. IJsbrekers op de Zaan. Gaan we het ooit nog meemaken? Ik hoop van wel, als ik er maar niks mee te maken hoef te hebben. Herinneringen aan de winters uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. Schaatsen heb ik nooit gemist. Door Martin Rep In het album van mijn vader […]
» Lees meer
Simon had de tent achterop zijn fiets, en in de fietstas de blikken trommel met de Primus Optimus. Via de Communicatieweg, langs de Watertoren, de indrukwekkende katholieke kerk van Assendelft en de boerderij in Heemskerk waarop met dakpannen de tekst ‘Weltevreden’ was weergegeven, reden we naar tentenkamp Bakkum. Reizen met mijn broer Simon, aflevering 3 en laatst: naar Portugal. Door […]
» Lees meer
Het avontuur van mijn eerste buitenlandse reis dreigde hier tot een einde te komen. We stonden totaal verloren voor het station van Bastogne in de Belgische Ardennen, mijn oudste broer Simon en ik. Reizen met mijn broer Simon, aflevering 2: naar de Ardennen. Door Martin Rep Je moet de trein nemen naar Bastenaken, had Jean-Marie geschreven, vandaar neem je de […]
» Lees meer
