Zonder dorpshuis De Horn is Krommeniedijk ten dode opgeschreven. Deze wat pathetische vertaling van we zijn onmisbaar werd onlangs via de social media wereldkundig gemaakt.

In de tijd dat het dorpshuis verwikkeld was in buurtruzie. Buurtbewoners ervaarden De Horn als een bron van geluids- en parkeeroverlast en trokken aan de bel bij de gemeente.

De gemoederen zijn gesust. In Krommeniedijk heerst weer de rust die zoveel weidevogels trekt. Rest de prikkelende vraag: wat is De Horn voor dorpshuis?

Door: Jaap de Jong

Krommeniedijk is een kleine (ruim vijfhonderd inwoners), maar hechte en betrokken gemeenschap. Hoe krijg je het voor elkaar om uit die bescheiden populatie honderd vrijwilligers te rekruteren die ervoor zorgen dat dorpshuis al zestig jaar een bloeiend bestaan leidt en de verbindende schakel is van de buurtschap? ‘De vierde generatie zet zich nu in als vrijwilliger,’ zegt Bab Meijns, voorzitter van de Stichting Dorpshuis De Horn.

‘Het gaat vanzelf. De mensen ervaren wat wij allemaal voor hun doen en vinden het normaal om daarvoor iets terug te doen. Je gaat een keer met je vader of je moeder mee naar het dorpshuis. Je doet een klusje, je helpt een handje, je wordt nog eens gevraagd en voor je het weet, vind je het leuk om je in te zetten voor De Horn. Ja, iedereen heeft het druk. Maar als je al veel doet, dan valt het niet op als daar nog een laagje bovenop komt. Als je weinig of niets doet dan voelt een klein laagje al gauw als een hele belasting.’

(tekst loopt verder na de foto)

Een lekker koud biertje

Het is lastig vast te stellen wat nu de echte Horn is. De vervanger van het oude dorpscafé De Roo dat ooit het sociale en dorstlessende trefpunt van Krommeniedijk was? Het zou kunnen. Kijk maar naar het vaste koffierondje op woensdagochtend voor senioren die ook voor een klusje komen. Naar de restaurantkeuken en de bar met professionele horecavoorzieningen De leiding is gekoeld van de tank tot en met de tap. ‘We schenken een lekker koud biertje en we hoeven niet meer met vaten te sjouwen.’

Tegelijkertijd staan leerlingen van basisschool de Hoeksteen op het grote podium de afscheidsmusical te repeteren. De Horn als theater met een vast toneelgezelschap? Dat is Steeds Voorwaarts, de bijna 150-jarige toneelvereniging van Krommeniedijk.

Regisseur Nel Noom weet hoe ze het spel moet spelen om kinderen die kennismaken met het toneel vast te houden en toneelgek te maken. Ook hier speelt het element van de gemeenschapszin een rol.

‘Je moet met het talent ook het groepsgevoel ontwikkelen. Toneelspelen is een rol vervullen, waarin je veel van jezelf weggeeft. Om dat te kunnen, moeten de spelers zich veilig voelen in de groep. Dan heb je een band die je niet gauw loslaat.’

(tekst loopt verder na de foto)

Bakvoetbal voor kinderen en volwassenen is een van de succesnummers van de Horn. Het is de variant van tafelvoetbal, maar dan in levenden lijve. De spelers zijn met riemen vastgemaakt aan steigerpijpen

De Horn als evenementenbureau dat spraakmakende activiteiten organiseert?  Met de Feestweek als een van de hoogtepunten in het jaar. In verslagen die dateren uit de jaren dertig van de vorige eeuw wordt al gerept van de Feestweek. De Polderprutrace is een onderdeel dat deelnemers en publiek van ver buiten Krommeniedijk trekt.

De Winterlichtjeswandeling in de donkere dagen voor Kerstmis is in korte tijd een succes geworden.

‘We organiseren dat samen met de Hervormde Kerk van Krommeniedijk. Er hebben zich nu al tien muziekgroepen aangemeld die langs de route willen optreden. De kerk wilde meer mensen trekken, maar daar begint nu het gevoel te ontstaan dat het weleens te druk zou kunnen worden, Mensen vinden het gezellig om naar de kerk te wandelen en onderweg te genieten van muziek, een hapje en een drankje. En dan nog even naar De Horn om na te praten.’

Het Spuithuis
Sinds een aantal jaren exploiteert de stichting ook het Spuithuis. Dat was het nieuwe onderkomen voor de brandweer van Krommeniedijk. Het gebouw in Zaanse stijl was net klaar toen de gemeente besloot om het kleine brandweerkorps te integreren in de Veiligheidsregio Zaanstreek Waterland:’

Wij hebben het pand toen kunnen overnemen van de gemeente. Het is een rustige plek voor yogales, quiltcursus, vergaderingen, presentaties, een rijbewijskeuringen… We hebben nog ruimte voor nieuwe activiteiten.’ Bab Meijns geeft een papiertje met het telefoonnummer mee: 06 10 90 02 18.

Ja, De Horn heeft een onmisbare plaats verworven in de gemeenschap van Krommeniedijk. Dat is geen gewaagde conclusie. Het is ook een professioneel bedrijf dat stevig op eigen benen staat en maar een klein beetje subsidie krijgt.

Leerlingen van de Overhaal repeteren onder leiding van Nel Noom de musical, waarmee het schooljaar wordt afgesloten.