Ruud Pauw is niet meer. ‘Wel jammer’ noemde hij het zelf toen hij besefte dat hij moest gaan. 

Als je in het synoniemenwoordenboek ‘integer’ intikt dan krijg je ‘onkreukbaar’, ‘onomkoopbaar’ en ‘onschendbaar.’ Daaraan zou moeten worden toegevoegd ‘Ruud Pauw’. 

Een ambachtsman als glazenier en een ambachtsman als volksvertegenwoordiger. Vanuit zijn historische atelier toverde hij met glas, vanuit zijn partij ROSA stond hij voor de Zaankanter en haar erfgoed. Hij was bereikbaar, kon luisteren, wegen en handelen. Onverstoorbaar, duidelijk en eerlijk, waarbij recht altijd recht was en krom krom. 

Ruuds erfenis is onbetaalbaar en het gat dat de 61-jarige, immer bescheiden geweldenaar, achterlaat is immens. Wij wensen zijn familie, vrienden en iedereen die met hem in aanraking kwam veel sterkte toe. 

Ruud Pauw zat sinds 1998 in de raad voor ROSA waarvan hij in 1995 één van de oprichters was. Daarmee was hij de nestor van de raad en nam met enige regelmaat de ambtsketen van burgemeester Hamming over. Eind vorige maand nam hij afscheid, zonder daar overigens bij te zijn. Hij was al te ziek om een vergadering bij te wonen. Die gemiste vergadering was de tweede in zijn hele politieke carrière. Als bekroning van zijn politieke loopbaan reikte burgemeester Hamming hem – noodgedwongen thuis – de gemeentelijke erepenning uit.

Bekijk hier de video die Otterdvd gemaakte over het historische pand achter de woning van Pauw.

Foto boven door Menno de Haas.