De Orkaan hangt van Zaans-alles en Zaans-niets aan elkaar vast, maar over paaltjes schrijven we veel en graag.

Gelukkig krijgen we de lezers die we verdienen, en sommigen nemen zelfs de moeite te schrijven. Maut Boshart uit Krommenie, om maar iets te noemen…

Geniet van zijn dagelijkse soap in vijf delen…

Paaltjesschimmelsoap deel 4

Kleine catechismus over het paaltjeswezen

1. Gaan paaltjes ooit met pensioen?

Nee, een eenmaal geplaatst paaltje blijft geplaatst. Ook als de verkeerssituatie verandert, ook als blijkt dat het geen functie (meer) heeft, zelfs als blijkt dat het gevaar oplevert.

2. Wordt er onderhoud aan paaltjes gepleegd?

Nee, een eenmaal geplaatst paaltje moet zichzelf verder maar zien te redden. Overwoekerd door groen, scheef gereden door een auto, verweerd door weer en wind, bedekt door een keur aan korstmossen, het maakt niet uit, een eenmaal geplaatst paaltje wordt verder aan zijn lot over gelaten. Waar paaltjes op zich vaak al een negatieve invloed hebben op het stadsbeeld, voegen verwering en verval nog aardig wat bij tot dat beeld.

3. Mogen paaltjes met vakantie?

In principe niet, maar er is een uitzondering. Op bepaalde fietstrajecten zien we rond oktober ineens rood-witte paaltjes verdwijnen om in het voorjaar weer terug te komen. Dat is om plaats te kunnen maken voor de  veegwagentjes waarmee gladheid wordt bestreden. Die paaltjes zijn in principe geplaatst om vooral de berijders van tweewielers te beschermen. Daarom wil de gemeente ze ook niet permanent verwijderen. Maar in de winter geldt die overweging kennelijk niet, wat blijft er dan nog over van de verkeerskundige doelstelling van het plaatsen van die paaltjes?

4. Vormen paaltjes een risico?

Ja. En dan praten we nog niet over de honderden gevallen per jaar waarin automobilisten hun ongenoegen kunnen uitspreken over de deuken in hun vervoermiddel. Paaltjes kunnen ook verwonden en zelfs doden en in de praktijk gebeurt dat ook.

5. Kan de inrichting van de openbare ruimte niet zonder paaltjes?

We zouden kunnen denken dat we, gezien de massaliteit van het paaltjeswezen, niet zonder paaltjes kunnen. Maar in de wijk Willis in Krommenie staat geen enkele koppaal, en het aantal rood-witte en betonnen paaltjes is op de vingers van één hand te tellen. Kennelijk kunnen we dus best zonder paaltjes, zonder dat de verkeerssituatie uit de klauwen loopt.