‘Zonder rugby zouden we hier vandaag niet staan en ik ben er trots op dat we de rugby- en Maori cultuur mogen overdragen aan de nieuwe generatie.’ Die woorden sprak Nieuw Zeelander Troy Nathan zaterdag na de drie dagen trainingskamp voor jeugd die hij en zijn collega’s gaven bij rugbyvereniging Zaandijk rugby. Een feest was het, met 93 enthousiaste kinderen.

Video: onder in het bericht

De meivakantie is goed besteed door de kinderen uit de regio. Veruit de meeste van hen zitten al op rugby maar er waren ook wat nieuwsgierige aagjes die de sport weleens wilden proberen. Zaterdagmiddag lieten zij op het veld van de vereniging op sportpark Jagersveld zien wat ze de afgelopen dagen (het feest begon donderdag al) hadden geleerd tijdens de clinics van de Nieuw Zeelandse trainers van Haka rugby global.

Wat er is geleerd hoorden we van deelnemer Jazz (10 jaar):

‘In de ochtend begonnen we met de warming up en daarna gingen we trainen. Het veld was verdeeld in vakken en met je groepje ging je steeds naar een ander vak. Daar leerde je steeds weer iets anders zoals verdedigen, tackelen, aanvallen en passen. Het leukste was de Bullrush, een spel waarbij de naam van een iemand wordt geroepen en die moest dan de overkant van het veld zien te halen. Na de training doen we altijd een Haka. De leraren leggen alles heel goed uit en ze zijn heel aardig.’

De elfjarige Sem uit Hoofddorp, die speelt bij de Haarlemmermeer Hawks, is het met hem eens.

‘Het was leuk dat we steeds andere oefeningen kregen en de Haka hebben geleerd. Die zie je bij een wedstrijd en nu kunnen wij het ook doen.’

Troy en zijn collega’s hebben in drie dagen tijd een hechte groep kinderen gesmeed die waarden meekregen die bij het rugby en het respect dat bij de Maori cultuur hoort. Ze komen al sinds 2017 bij de club voor deze trainingen en geven jaarlijks drieëntachtig van zulke kampen in vierentwintig verschillende landen. Zo vertrekken ze zondag naar België. Troy Nathan:

‘We komen hier nu al jaren en deze club is een thuis voor ons. Deze laatste paar dagen waren ook weer geweldig. We willen de rugbycultuur verspreiden. Kinderen iets bijbrengen over het respect en “connecten” want daar gaat het om bij rugby. We dragen het over aan de volgende generatie. Zelf ben ik geboren met een rugbybal in mijn handen en ik speel het al vanaf mijn vierde levensjaar. Op deze manier leef ik mijn droom.’

De zon schijnt, de kinderen zijn in een uitgelaten stemming. Na een uitgebreide demonstratie van de Powhiri, een uitgebreid welkomstritueel waar de Haka een onderdeel van is, wordt het gezellig op het terras en staat de barbecue aan. Op het veld spelen de grote mannen van het eerste team nog een vriendschappelijke wedstrijd tegen een ploeg uit Engeland.

Door: Edwin Kleiss.