In buien van zelfmedelijden en verontwaardiging over de inperking van mijn levensvrijheid, doet het mij goed onderstaande brief van mijn Nederlandse vriendin in Frankrijk nog eens over te lezen.

Ze heeft er geen bezwaar tegen dat de Orkaanlezers en andere mopperaars over mijn schouder meekijken.

Door Anneke van Dok

“Hoi Anneke,

Ik kom er eerlijk voor uit dat ik niets van jullie protesten tegen de Covid-19-maatregelen begrijp. Mondkapjes dragen? ‘Dat maak ik zelf wel uit,’ zegt de Nederlander. Wat is er op tegen om een mondkapje te dragen? Hier kom je zonder geen winkel in. Jullie klagen dat je geen kopje koffie kunt drinken, of ergens naar de wc kunt gaan tijdens een fietstochtje, maar jullie hebben echter geen flauw benul hoeveel ruimte en vrijheid jullie nog hebben. En maar mekkeren over de privacy.

De Fransen zijn een apart volkje. Ze zetten zich graag af tegen de politiek en klimmen graag op de barricade, maar in dit geval is het gros zeer volgzaam. Leven met Lockdown in Frankrijk betekent dat je binnen een straal van één kilometer bij je huis moet blijven. Hoeveel is één kilometer? Gelukkig woon ik op het platteland van Limousin waar ik een rondje lopen kan om mijn hond Gamze uit te laten. Dat kan ik meermalen per dag doen, mits ik een verklaring bij me heb, waarop staat waarom ik buiten ben en hoe laat ik van huis ben gegaan. Die verklaring heb ik altijd bij me, maar een tijdstip vermeld ik niet. Je denkt toch niet dat ik, elke keer dat ik mijn hond uitlaat een nieuwe verklaring ga printen? Dat zijn per maand honderdvijftig vellen papier! En dat in de wetenschap dat de politie hier op de landweggetjes nooit controleert.

Om mijn boodschappen te doen, print ik wel elke keer een verklaring uit, want in Saint-Junien controleert de politie regelmatig. Alleen winkels die levensmiddelen verkopen zijn open, alle andere zijn gesloten. Zaken als Action of een bouwmarkt zijn dicht. Gelukkig verkoopt de supermarkt allerlei andere producten die ook tot de primaire levensbehoefte behoren, maar de kledingafdeling is gesloten. Daarnaast mag je natuurlijk voor medische zorg de deur uit, mits je wederom een verklaring bij je hebt waarop het tijdstip van vertrek staat vermeld. Ik mag per dag één uur frisse lucht opsnuiven.

Er gelden allerlei andere regels voor scholieren, ouderen en mensen die werken, maar ik behoor niet tot die categorie. Ik ben zelfredzaam. Onlangs heb ik zes grote zakken met aanmaakhout gekocht en voor de hele winter heb ik voldoende hout om de kachel te kunnen stoken. De Lockdown kan wat mij betreft, als het per se moet, drie maanden duren. Waar ik woon, is het altijd al rustig maar nu is het oorverdovend stil. Er komt geen auto langs, zelfs geen boer op zijn tractor. Ondanks de stilte en de beperking van één uur frisse lucht per dag, leef ik als God in Frankrijk, in de wetenschap dat hele volksstammen het veel slechter hebben dan wij!

Liefs, Madelon”