Haaldersbroek, één van de best bewaarde stukjes Zaandam, is nu voor het nageslacht geboekstaafd in een heus geschiedenisboek.
Dick Kerssens presenteert morgenmiddag, 11 augustus, in het Molenmuseum ‘Het Bewaarde Erfgoed, Bewoningsgeschiedenis van de buurtschap Haaldersbroek’.
Kerssens (Wormerveer, 1937) kondigde vorig jaar al in de Zuidkanter aan dat hij met het boek bezig was, “het kon nog wel duren” stond er, maar dat viel dus mee.
Kerssens was van oorsprong typograaf maar werkte later – tot hij het de VUT ging – op het gemeentearchief. En het archief is nog steeds een passie van hem. De geschiedenis van Haaldersbroek gaat terug tot 1600.
Het Haaldersbroekboek is niet de eerste publicatie van Kerssens, de ZaanWiki somde ze op: familiegeschiedenissen, jongensboeken, een toneelstuk, een boek over het GEB en eentje over de Zaandijkersluis, en twee boeken waarin ’t Kalf en Haaldersbroek al een rol spelen, een over de Heilige Maria Magdalena kerk aan ’t Kalf en ’tussen Hoornselijn en Kalverringdijk 1930-1980′.
De presentatie in het Molenmuseum (Museumlaan 18, Zaandijk) begint om 15.00 uur.
Drie jaar geleden werd een ander boek over Haaldersbroek van Toon Nugter trouwens ‘het beste Zaanse boek’, een verkiezing die volgens ons sindsdien niet meer is georganiseerd ondanks de stroom van Zaanse boeken die jaarlijks verschijnt.
Een heel ruime tijd geleden - toen ik nog in 't Kalf woonde - heb ik contact gehad met Dick Kerssens over onze genealogieën. Ben helaas zijn email adres kwijt geraakt maar wil weer graag contact met hem. Kunt u mij helpen?
Omdat ik dezelfde dag bij een andere boekpresentatie was van Yvonne de Graaf. Ging ik zondag proberen het boek te kopen in het Molenmuseum maar het boek was er niet . Waar wordt het te koop aangeboden?
Lopen door Haaldersbroek, het is teruggaan in de tijd!!
En ken ik, zoals iedereen die op het Michaël gezeten heeff, het “Rondje Haaldersbroek”.
Het Haaldersbroek aan het oude Kalf. Hoe vaak ik daar gespeeld, geschaatst, gelopen of gefietst heb. Nostalgie!
Ach, wat geweldig. Ik heb wat over die brug gelopen en door het straatje met die aparte naam. Als ik er nu nog ben, ga ik in gedachten na wie er allemaal woonde vroeger. Ja, de familie Nugter, zo hartelijk als het daar thuis was, we mochten met ijs via hun tuin naar de ijsbaan, wat een heerlijke tijd. Ik kwam er als zevenjarige wonen vanuit Krommenie en was een vreemde eend...Maar wat heb ik genoten van de meester die vlooien had en een handwerkjuf die haar zakdoeken in haar bh stopte, dat was handig, en ik heb het overgenomen. :^) De kunstschilder, de familie Spillekom, de schoenmaker, ach wat denk ik nog graag terug aan die tijd en het straatje is adembenemend mooi.