Kijk even goed naar de foto. Dit is wat de ‘bezoekers’ op de digitale tribune van de gemeenteraad van Zaanstad een uurtje of vier achter elkaar te zien kregen: een mozaïek van zo’n 40 vaag bewegende postzegels waarvan er af en toe eentje wat zei.

De eerlijkheid gebiedt om te vertellen dat we het niet de volle vier uur hebben volgehouden. Er zijn grenzen. Ook voor ons.

Het voldeed volledig aan de verwachtingen. Het begon een half uur te laat wegens technische problemen, raadsleden hadden niet (of bij een verkeerde vergadering) ingelogd, waren zoek, hadden hun geluid wel als het niet moest en niet als het wel moest aan, we zagen huisgenoten door het beeld lopen, iemand speelde piano, er brak ergens een huiselijke ruzie uit, stemuitslagen per partij werden niet bekend gemaakt en waren alleen te zien door de hele pagina weer te verversen, we zagen halve raadsleden, sommige leden (waaronder de burgemeester) hadden het lumineuze idee om zichzelf verticaal in beeld te zetten zodat ze nog kleiner waren, het blurren van de achtergrond lukte niet iedereen, we zagen kerstbomen, boekenkasten en rommelzolders, van sommige raadsleden zagen we alleen de kruin of het kruis, de vergadering werd een tijdje geschorst omdat Hans Kuyper digitaal zoek was, de agenda werd niet afgewerkt vanwege tijdnood, we waren getuige van onderlinge kletspraatjes tussen raadsleden (Jan de Vries dreigde een schuine mop te vertellen) en konden live meegenieten van de pogingen van de griffie om de techniek in orde te krijgen, Jan de Laat zat lekker te swingen op muziek, Peter van Haasen verliet onder ‘prettige dagen’ voortijdig de bijeenkomst, Koert Calkhoven was weer lid van de PVV maar kreeg zijn geluid niet goed, Homme Heida was lid van de partij ‘Gast, gast’, het klonk alsof het uitgezonden werd vanuit zwembad De Slag…

Het leek op een toneelstuk van Wim T. Schippers… een soort persiflage op een raadsvergadering…