Zojuist ontvingen wij een rectificatie:

‘Sjoerd Soeters is niet de architect van het Inntel Hotel in Zaandam, dat is Wilfried van Winden van WAM Architecten.’

De rectificatie kwam nadat De Orkaan vraagtekens zette bij de manier waarop gesuggereerd wordt dat het ontwerp van het gestapelde hotel van stadsarchitect Sjoerd Soeters zou zijn.

Barry Menger directeur van reclamebureau Counter Creative, schreef een boek over een jongetje met een hoop doorzettingsvermogen:

‘Het hoofdpersonage Sjoerd is geïnspireerd op de wereldberoemde architect Sjoerd Soeters, bekend van onder andere het excentrieke hotel van opeengestapelde huisjes in Zaandam.’

Diefstal

Er is veel te doen geweest om het ontwerp van hotel. Architect Wilfried van Winden van WAM-architecten ontwierp het hotel in de tijd dat Sjoerd Soeters supervisor was in het Zaanse centrum. Het hotel gooide wereldwijd hoge ogen en dat was het moment waarop hij Van Winden in een open brief beschuldigde van diefstal. Dit opmerkelijke citaat uit die brief laat zien dat Soeters zelf ook heel beeldend kan schrijven:

Zo’n geraffineerde diefstal uit de salon, die door niemand wordt opgemerkt totdat achteraf een kostbaar stuk huisraad blijkt te zijn verdwenen, werd in onze koloniale huizen ‘Indisch stelen’ genoemd. Het ging ongeveer zo dat de bediende in het huis van zijn meester een aantrekkelijk en kostbaar kleinood verplaatste dat toch zelden werd gebruikt. Het mooie vaasje verplaatste zich door onzichtbare hand van midden op de schoorsteenmantel naar opzij, en dan om de hoek, en belandde via de bijkeuken in het rommelhok, waar het enige tijd verbleef om te zien of de verdwijning was opgemerkt. Wanneer het lang genoeg stil was gebleven nam de bediende het vaasje mee naar zijn eigen woonstee: het was van hem geworden. Zo doe jij dat dus.

Wilfried van Winden zou op z’n Indisch gestolen hebben uit onze koloniale huizen. Van Winden weerspreekt deze beschuldigingen en de feiten heeft hij aan zijn kant: het auteursrecht op het ontwerp van het Inntel hotel berust bij hem.

Onjuistheden

We bellen de architect om te vragen wat hij van het kinderboek vindt. Hij reageert verbaasd en ook wat vermoeid: ‘daar gaan we weer’. En nadat hij contact heeft gehad met de schrijver Barry Menger, meldt hij dat het maken van een kinderboek dat voor een deel aan de voedselbank wordt geschonken zijn sympathie heeft. Maar:

“Minder mooi is dat er onjuistheden in het persbericht en boek staan.
Inmiddels heb ik Barry gesproken. Het was een kort en goed gesprek, waarbij Barry heeft aangegeven geschrokken te zijn en niet goed op de hoogte van hoe het echt zit.”

Het gesprek loopt prettig af, niet nadat de volgende afspraken zijn gemaakt:

  1. Het persbericht wordt direct aangepast en rectificatie nagestuurd;
  2. morgen wordt in de uitzending duidelijk gemaakt dat ondergetekende de architect van het hotel is;
  3. op de site van Stapelstad wordt het aangepast en vermeld wie de architect is; (is inmiddels gebeurd)
  4. bij een eventuele tweede druk wordt de omissie hersteld.

Fictief

Onder voorwaarde dat die afspraken worden nagekomen ziet architect Van Winden af van verdere actie:

”Omdat het geheel mijn sympathie heeft én er 120 boeken aan de voedselbank worden geschonken heb ik besloten van verdere actie af te zien.’

De schrijver benadrukt dat ‘Sjoerd en de Stapelstad’ een fictief verhaal is.

Wie de echte geestelijk vader van het gestapelde bouwwerk is, blijft onderwerp van controverse. Zeker is wel dat het boekje Zaanse Houtbouw, vormgegeven door de Westzaanse ontwerper Pieter Groot, dergelijke bouwsels al op de cover had.

Soeters zelf houdt de suggestie dat hij de geestelijk vader van Inntel is zorgvuldig in stand, op zijn Linkedin-profiel is zijn foto tegen de achtergrond van het Inntel te zien.

Morgen wordt het boekje uitgebracht. Maar liefst twee burgemeesters lezen eruit voor in het gestapelde Inntel: Jan Hamming van Zaanstad en Judith Michel van Wormerland. Sjoerd Soeters neemt het eerste exemplaar in ontvangst.