In de Verskade zat een grote baard met een grote man. Hij keek steeds naar me en, ondanks het feit dat mijn dochter naast me zat, keek ik terug.

Ik kon het niet helpen.

Baarden. Ik begrijp ze niet, daarom heb ik me er ooit eens in verdiept.

(Als je liever luistert dan leest, dan kan je hier of hieronder terecht)

Je hebt stoppelbaarden, geitensikjes, verlengde bakkebaarden, chinstrap-baarden, volle baarden, Van Dyke-baarden, schippersbaarden, ZZ-Top-baarden, hipsterbaarden, balbo-baarden…

Waarschijnlijk viel de Verskade-baard onder de noemer klassiek. Hij was in ieder geval het type pratende kut ver ontstegen, of we hadden hier te maken met een flinke Oost-Duitse bikinilijn. Hoe dan ook, hoe meer ik indertijd in de wereld van de baard dook, hoe minder ik ervan begreep.

Een baard zorgt voor een mannelijke uitstraling, vrouwen zal je er namelijk niet snel mee zien. De kaaklijn van de man wordt op het oog breder, stoerder en sterker en, als baardmans op jacht gaat, beschermt het dikke, stugge haar hem tegen de elementen.

Vrouwen vinden het minder aantrekkelijk worden, wanneer er schilfers, of eten (we laten de bacteriën even buiten beschouwing) onder een mannenkin hangen, zeker wanneer de man er ook nog veelvuldig aan krabt. Daarom moet de baard verzorgd worden.

Voor de pampering van je gezichtshaar heb je producten als baardolie, baardzeep, baardshampoo, baardconditioner, baardbalsem, baardwax, baardpommade, een baardborstel, een baardkam, baardschaar, een baardmes en dagelijks tijd voor de spiegel nodig. En dat is dan weer wat minder stoer, want welke vrouw wil een man die langer voor de spiegel staat dan zij?

De Verskade-baard glimlachte in mijn richting.
Ik keek om me heen om te zien of het misschien voor iemand anders bedoeld was. Voor alle zekerheid glimlachte ik vriendelijk terug. Tot mijn schrik stond hij op.
Hij liep op me af. ‘Je herkent me niet, hè?’ vroeg hij.
Voorbij de baard straalden intelligente pretogen. ‘Maurits!’, riep ik. Jaren geleden was ik zijn eerste werkgever.
Hij keek lachend naar mijn dochter, ‘Wat is ze gegroeid!’.
‘Moet jij zeggen’, riep ik terwijl ik opsprong om drie kussen in zijn baard planten.

Hier vind je eerdere columns van Merel Kan