Search Results for: Merel Kan
Merel Kan: Amateur
De sfeer in het theatertje van het roze kasteel is behoorlijk bedrukt wanneer Alfred J. Kwak ‘Ik ben vandaag zo vrolijk’ inzet. ‘Ammmateurrrrrrrr!’ De opengesperde neusgaten van Herman van Veen staren me aan. Dat wil zeggen, ik kijk er recht
Merel Kan: Gek van jou
Ik meen een Cessna 172 te herkennen, maar wat weet ik er nou van. Ik weet niks van vliegtuigen en blijkbaar ook niets van mannen. De telefoon achter mijn bh-bandje blijft tingelen en trillen, maar ik voel het amper nog.
Merel Kan: Verdacht
Deze week zou de Zaanse burgervader laten weten of hij doorgaat met zijn ‘experiment’ waarbij iedereen die in een bepaalde wijk is, preventief gefouilleerd mag worden. Elke vezel in mijn lichaam verzet zich tegen het regeren vanuit wantrouwen, en ik
Merel Kan: Pet
De trotse anarchist hangt boven me over de schutting waarachter mijn vader, zijn broer en hun medewerkers jarenlang keihard hebben gewerkt om met een goed product een prima boterham te verdienen. Hij vertelt me dat ik onbeschoft ben, en een
Merel Kan: Aderlating
Toen ik in 2015 het museum bezocht, nam ze me mee naar het depot. Daar stond – het was een groot geheim – De Voorzaan en de Westerhem van Claude Monet. ‘Hoe komt die hier’, fluisterde ik vol ontzag. ‘Met
Merel Kan: 17 centimeter
‘Koud zweet’ had ik ingetikt, en ‘pijn rechterzij’. Al wiegend op handen en knieën kijk ik ingespannen naar het schermpje van mijn telefoon. En Pierre, wat heeft zij gewonnen? De opties lijken onbeperkt: iets met de eierstok, alvleesklier, een liesbreuk,
Merel Kan: Oom Harry
Vanaf anderhalve meter tuur ik naar het schermpje van de telefoon van m’n oudste zus. Op een bankje tussen de graven volgen we de uitvaartplechtigheid van onze oom Harry. Mijn nicht en andere zus zitten iets verderop. Er mogen –
Merel Kan: Abe is mooi
‘Het is de Abe die het is, Abe is slim, Abe is zo mooi, en zo lief en Abe is charmant! Een snoes, een stoere vinder… en krijger, Abe is Abe en die Abe is het’, hoor ik mezelf fluisteren.
Merel Kan: Heer Heertje
Heer Heertje is afgelopen zaterdag overleden. Het is negen jaar geleden dat ik hem ontmoette, maar hij maakte blijvende indruk. Toen ik met de roltrap naar boven ging in de garage van de Hermitage hoorde ik iemand tekeergaan. Ik herkende
Merel Kan: Gisteren vloog je nog
Bij het stoplicht aan het Zuideinde keerde ik, om de rotonde nogmaals te nemen. Ik zette mijn auto bij het ‘Welkom in Oostzaan-bord’ en stapte de koude lucht in om de weg te inspecteren. Gisteravond laat reed ik het dorp
