Vandaag is het Zaanbrug-dag op De Orkaan. De laatste dag van de ‘oude’ brug die wordt gesloopt.

Orkaan-redacteur Piet Bakker reed duizenden keren over de brug tussen Wormer en Wormerveer: naar school, naar concerten en optredens, naar z’n werk, naar café ’t Spinnewiel in Zaandam, naar z’n verkering in Koog a/d Zaan, naar de studie in Amsterdam, naar winkels in Wormerveer…

Door Piet Bakker

Ik fietste vooral over de ‘oude’ brug, dat wil zeggen de brug zonder het extra loshangende fietspad. Dat fietspad is ergens rond 2000 (?) aan de brug gehangen. In 1966 was de brug al verbreed. De foto’s boven (1966) en onder (Han de Groot, 1977) laten die brug zien (de echte ‘oude oude’ Zaanbrug is veel ouder: 1889).

Ergens in de jaren negentig organiseerde journalist Rob Vreeken culturele ‘Zaanse’ avonden in theater De Burcht. Hij vroeg mij een liedtekst te schrijven over een Zaans onderwerp, dat zou op muziek gezet worden door de toen nog piepjonge Ruben Hoeke die het met zijn band opvoerde. Dat is ook gebeurd, wie het zong en wie er behalve Ruben in de band zaten ben ik vergeten. Maar de tekst heb ik nog. Over welke brug het gaat laat zich raden.

Over de brug

De Zaan ligt als een adder
In het natte gras
Hij ligt altijd tussen
Waar je bent en waar je was

Waar ben je gebleven?
Waar kwam je vandaan?
Waar je ooit naartoe gaat
Er is altijd weer de Zaan

De muur die was maar tijdelijk
De Zaan is permanent
Hij ligt altijd tussen
Wat je wilt en wat je bent 

   Over de brug, over de brug
   Duizend keer heen en duizend keer terug
   Over de brug

Breed maar overbrugbaar
Tussen oost en west 
Tussen jou en mij en wij en zij 
Hij scheidt ons van de rest

De Styx die had een bootsman 
Die bracht je nooit meer terug
Wie in dit natte land woont
Die gaat over de brug 

   Over de brug, over de brug 
   Duizend keer heen en duizend keer terug 
   Over de brug