Als vroeger de kermis weer in Zaandam kwam, was dat in mijn herinnering een populair en kneiter spannend evenement om naar toe te leven.

Maanden van te voren sparen, sparen, want je wilde er wel meerdere keren naar toe en zoveel mogelijk attracties benutten. En dat kon makkelijk als je er met 10 gulden op zak naar toe ging en bijna alles nog een kwartje kostte…

De ontmoetingsplek ’s avonds met vrienden en bekenden was altijd de tent met de botsauto’s. Deze stond jarenlang standaard vlak om de hoek bij de ingang van de kermis dus dat kon niet missen. Daar werd met veel jolijt wat afgebotst met z’n allen! En verder werd er uitgemaakt met wie van de durfals je bijvoorbeeld ging achtbanen, spokenbanen, lunaparken en rond racen in die enge trekwagens. De rupsbaan was eigenlijk meer voor watjes maar quasi spannend genoeg om lekker te gillen als er een zeil over de karren werd getrokken en je ineens in het donker zat.
Meedraaien in het reuzenrad was altijd in trek voor herhaling, alleen al vanwege het waanzinnige uitzicht over de stad.
En ach, voor de leut ballen tegen blikjes gooien, eendjes hengelen, kraangrijpen, touwtje trekken, kegelen of fotoschieten, je wilde toch met iets thuiskomen, nietwaar?

Het kermisvertier met bijbehorende attracties is behoorlijk veranderd in de loop de eeuwen,  héél vroeger behoorde de kermis tot een van de weinige uitgaansmogelijkheden dus was een zeer populaire trekpleister voor de mensen. De waarzegster hebben we dan nog wel meegemaakt, de bokswedstrijden, de simulator, de steile wand en de Kop van Jut.
Maar naar een ‘rariteitenkabinet’ (hoe gênant) kijken op de kermis zoals naar de vrouw met de baard, de man met de bochel, een Siamese tweeling, kleine mensen of de degenslikker, dat was gelukkig ruim voor onze tijd!

Door deze bijzondere coronatijd was het nog maar de vraag of de kermis dit jaar zou kunnen plaatsvinden maar dat is er, onder druk van de kermisexploitanten en de belofte om de richtlijnen van de veiligheidsmaatregelen na te leven, toch gekomen.

Dan ben je blij voor de kermismensen en voor de traditie maar of het dit keer rendabel is geweest is maar zeer de vraag. Van horen zeggen was het erg rustig en toen ik er zelf was constateerde ik dat ook; veel attracties stonden stil vanwege de geringe opkomst en belangstelling om gebruik te maken van een toestel. Misschien dat angst veel voormalige kermisbezoekers weerhield en boven het gevoel van de (kermis)euforie regeerde? Verbaasd ontwaarde ik dat de ballen-naar-blikjes-gooien tent er nog was, evenals alle andere bovengenoemde nostalgische leut waarmee je iets kunt ‘winnen’. Naast de vele hypermoderne attracties met de meest bijzondere en vooral Engelse benamingen, ik zag zelfs een Virtual Reality Experience toegevoegd, vallen deze kennelijk nog steeds niet onder oubollig en ik was zelfs stiekem een beetje verrast om weer een suikerspinnenkraam te zien, al eet ik zelf die suikerplakbommen al lang niet meer.

Omdat ook de vuurwerkshow, die normaal op vrijdagavond plaatsvond in de kermisweek, niet door kon gaan vanwege de omstandigheden heeft de kermis mijns inziens en treurig genoeg veel ingeboet dit jaar. Ook voor de kermisexploitanten mag hopelijk het tij spoedig keren, anders gaat ook deze eeuwenoude traditie het niet overleven!

*Ruth*