Merel Kan: Lul zonder benen

Hij was mijn ergernis, vijand, angst, jeuk, kriebel in de nek, pispaal, frustratie en stiekeme liefde, mijn Amsterdam. En de laatste dertig jaar ben ik nooit over de drempel van onze hoofdstad gekomen zonder aan hem te denken. In elke rolstoel meende ik hem te herkennen, maar hij was het nooit. In 2012 schreef ik voor Zaanbusiness een stukje over […]
» Lees meer