Iedereen heeft in zijn jeugd wel eens gehoord van verhalen afkomstig uit het boek ‘De sprookjes van moeder De Gans’. Het volgende verhaal speelt zich af in een omgeving waar Pelmolen De Grauwe Gans vroeger zijn standplaats had. Tegenwoordig bevindt zich op dezelfde plek een sprookjesachtige omgeving waar tienduizenden mensen vanuit de gehele wereld op af komen maar daarover later […]
» Lees meer
Een molen waar een heel pad en diverse stukken land naar zijn vernoemd: die eer kwam “De Ezel”, eertijds volmolen later oliemolen, te Zaandijk toe. Oorspronkelijk gebouwd om wollen stoffen te verdichten het zogenaamde “vollen”. Een proces waarbij de molen met stampers in kommen reuzel, menselijke urine en vollersaarde (bentoniet) in de wollen stof verwerkte. Gezien de geurige ingrediënten werden deze […]
» Lees meer
Wie schrijft die blijft, dat is nog steeds het geval! Onze voorouders waren maar voor een klein deel in staat om te lezen en te schrijven. Slechts een kleine groep mocht onderwijs genieten en is daarom nu nog terug te vinden in de archieven. Die archieven bestaan voor een groot deel uit oude kleren, voor 1840 maakte men namelijk papier […]
» Lees meer
Een mooiere naam is er bijna niet te geven aan een nieuw te bouwen oliemolen in het jaar 1680. “De Witte Duif”, een mythische naam die alles belichaamt: vrede, vrijheid en ook nog eens een symbool van huwelijkse trouw! En dan ook nog op een mooie plek gelegen aan de Zaan tegenover Wormerveer staande tussen een indrukwekkende rij van bijna […]
» Lees meer
Het “Barndegat” was een meer gelegen vlak bij de Achtersluispolder en de buitendijk van het IJ. Als een betekenis van het woord “Barnen” wordt gegeven: een oude term voor het beuken van golven tegen schepen, oevers, stranden e.d. De eigenlijke betekenis is branden. Oevers waren in het westen van Nederland vaak te vinden bij dijken, door mensen aangelegd om land […]
» Lees meer
Pieter Ghijsen was een van de eerste grootindustriëlen in de Zaanstreek. Hij bezat drie werven om schepen te bouwen en een bijbehorende houtzaagmolen om de zeer zware eiken delen te zagen die in aanmerking kwamen om er zeewaardige schepen van te bouwen. Molens die die eigenschap bezaten waren “dommekrachten”, zij bezaten een krukas (de aandrijving van wielen naar een op en […]
» Lees meer
Grofweg tussen de Westzijde te Zaandam en de oostkant van Westzaan stonden ooit ruim honderdvijftig paltrok houtzaagmolens. Een bijzonder molentype die afweek van alle andere door zijn vorm. Hier werd de uitvinding van Cornelis Cornelisz. van Uitgeest toegepast: de krukas, de vuistdikke ijzeren staaf met bochten erin die in staat was de draaiende beweging van een molen om te zetten […]
» Lees meer
Passend bij de aanstormende feestdagen nu een molentype dat maar weinig in de Zaanstreek voorkwam. Deze kleine molentjes, want daar hoorde De Cacaoboom bij, werden voor van alles en nog wat gebruikt, soms met een functie zoals snuiftabak, soms met meerdere functies, zoals schelpzand, blauwsel, mosterd etc. De keuringsdienst van waren bestond toen nog niet! De Cacaoboom startte zijn leven […]
» Lees meer
De Vergulde Bijkorf stond oorspronkelijk in Wormer als papiermolen De Kwikstaart. De molen werd aangekocht door Cornelis Jansz. Honigh op 25 april 1662. Hij liet de molen demonteren en in 1668 herbouwen aan het Guispad vlak bij de huidige spoorwegovergang te Zaandijk. Honigh schrijft dat jaar in zijn boekhouding: ”De molen vervoerd in de Banne van Westzaanen”. Op zijn nieuwe plek […]
» Lees meer
Uitstappende op het station Zaandijk Zaanse Schans wordt iedere reiziger vaak overvallen door de geur van cacao. In 1649 was er geen station en ook geen cacao productie, een eind in het veld stond Volmolen “De Zwarte Bonsem” waarvoor de windbrief (het recht om de wind te mogen gebruiken) afgegeven was op 16 september. Dat ver in het veld staan […]
» Lees meer
