In de tweede finalewedstrijd om de landstitel waterpolo bij de vrouwen was het weer spannend. Gisteravond verloor de Zaan in Ede, zaterdagavond werd er gewonnen. ZV de Zaan en Polar Bears waren net als in de wedstrijd van vrijdagavond enorm aan elkaar gewaagd. Weer werd het een thriller en brachten details de beslissing in een reeks strafworpen. Enneh, weer werd die gewonnen door de thuisploeg. Na een 12-12 eindstand dwong de Zaan een beslissingswedstrijd af. De opluchting was groot na de 16-14 overwinning.

De return van zaterdag was bijna een spiegelbeeld van de eerste wedstrijd die vrijdag werd gespeeld in Ede. De ZV de Zaan dames hadden ook in Zaandam het grootste deel van de wedstrijd de voorsprong en ook nu werd deze weggegeven vlak voor tijd. Het eerste kwart begon vrij rustig. Na een eerste snelle kans die werd gemist kwam Polar Bears toch als eerste tot scoren. Storm Willemsen opende de score. Via Takyiwa Sam en Maud Koopman kwam de Zaan op voorsprong. Na een tweede doelpunt en een bal op de kruising voor de bezoekers was de zaak in evenwicht na het eerste kwart, 2-2.

Schot Polar Bears spat van de lat in het eerste kwart van de wedstrijd.

In het tweede kwart duurde het even tot er weer werd gescoord. Britt van den Dobbelsteen dreef weer als heerser in haar doel en maakte een mooie redding. Toch ketste er iets daarna een bal van haar hand die in het doel verdween, de 2-3. Beide ploegen scoorden er nog een paar maar leken zich ook op te laden voor de echte storm die nog moest komen na rust. Halverwege was de voorsprong voor de Zaan minimaal, het stond 5-4.

Tweede helft

De derde fase was, zoals vaker bij waterpolo, een heel belangrijke. Beide ploegen wilden de wedstrijd naar hun hand zetten en gingen krachtiger spelen. International Bente Rogge vergrootte de voorsprong voor de Zaan met een intikker na vijftig seconden in het derde kwart. Het antwoord aan de andere kant kwam van Tatum van der Elst, 6-5. Lois den Ouden en Takyiwa Sam scoorden en dat sloeg een gat van drie doelpunten, 8-5. Het publiek dat tot dat moment wat tam in de wedstrijd zat ging erin geloven en stond pal achter de ploeg. Er werd gezongen en geklapt. Toch kwam de uitploeg weer terug en begon het laatste kwart van deze finale met slechts een 9-8 voorsprong voor de Zaan.

In het laatste bedrijf liep de Zaan weer uit. Via twee treffers van Maud Koopman, met een tegendoelpunt er tussen, werd het 11-9. Maar ook hier hadden de bezoeker van terug. Met nog ruim drie minuten te spelen stond het 11-11. Het publiek hield de adem in. Zouden er weer penalty’s komen? Met nog twee minuten en tweeëndertig seconden te spelen bracht Lieke Rogge wat verlichting in zwembad de Slag. Met 12-11 winnen is ook winnen. Maar helaas, de wedstrijd duurde net te lang voor de Zaan. Het meegereisde publiek uit Ede ontplofte toen Lola Moolhuijzen de 12-12 maakte.

Lola Moolhuijzen scoort op het nippertje 12-12. Het meegereisde publiek viert feest.

Penaltyreeks

Niet terugdenkend aan de reeks penalty’s van vrijdagavond legde Lieke Rogge als eerste aan. Ze raakte. De eerste penalty van Polar Bears ging mis. Uiteindelijk misten zij twee strafworpen en de Zaan slechts eentje waardoor Bente Rogge zelfverzekerd kon afmaken. Dit bracht de stand op 16-14. Een allerlaatste duel moet bepalen wie landskampioen 2024 wordt. Gaat de schaal naar de Polar Bears in Ede of blijft hij nog een jaar in Zaandam? Morgen, zondagmiddag om 14.30 uur, is het duidelijk waar het om gaat. De wedstrijd wordt gespeeld in zwembad de Peppel in Ede. Voor wie niet meereist met de Zaan is er een livestream te zien op Youtube.

‘Onnodig’

Volgens Mick van den Bree, coach van de ZV de Zaan dames, was de voorsprong onnodig weggegeven:

‘Dit zijn gewoon twee hele fitte ploegen die tegen elkaar spelen. Als je kijkt naar de heren die vorige week hun finale wonnen, die zijn gewoon een klasse apart. Omdat het tactisch mega goed in elkaar zit en omdat ze veel fitter waren dan Donk. In onze finale zijn we veel meer aan elkaar gewaagd. Als hier een meter tot anderhalve meter ruimte is moet het allemaal kloppen. In de eindfase vind ik het heel dom dat we het nog weggeven en het pingels werden. We horen hem hier gewoon 12-11 te winnen. Maar dat we die penalty’s winnen geeft ook wel weer een boost. We mogen morgen nog een keer.

Of we ons nog een keer kunnen opladen? Honderd procent. Mijn ploeg heeft karakter getoond na gisteravond. Ze waren teleurgesteld en hebben vandaag toch weer alles gegeven.’

Feest bij de Zaan. De beslissingswedstrijd komt eraan.

Door: Edwin Kleiss. (Tekst en foto’s)