Met gefronst voorhoofd las ik het Orkaanbericht over de wateroverlast, die de glasgeulgravers teweegbrachten in de dr. Jan Mulderstraat in Rooswijk. Na het graven van de geul, zijn de risico’s van de glaskabelklus echter nog niet verdwenen, zo heb ik de afgelopen week persoonlijk ervaren.

Door Anneke van Dok

Na het geulengraven volgt er namelijk en nieuwe risicovolle fase: het doortrekken van de kabels in de meterkastjes. Dat ging niet goed. Een gasleiding werd doorboord, waardoor een deel van het appartementengebouw niet meer kon worden verwarmd. Toen er dagen daarna weer een gaslucht werd geroken, kwam de brandweer eraan te pas. Wie herstelt de schade? Dat bleek een ingewikkelde puzzel te zijn, omdat de betrokkenen elkaar de schuld gaven. Bovendien bleek iedereen opeens onbereikbaar. Alsof alle telefoonlijnen automatisch worden afgesloten voor gedupeerden. 

Wie voelt zich nog betrokken bij het bedrijf waarvoor hij werkt? Wellicht dat het doorgeschoten inhuren van zzp’ers er iets mee te maken heeft, dat organisaties als los zand uiteenvallen?

Gelukkig heeft de Hoge Raad afgelopen week een wijze uitspraak gedaan over de status van zzp’ers. Als er sprake is van inbedding in een organisatie en van een materieel gezag, moet de werknemer een arbeidsovereenkomst krijgen in plaats van een contract als zzp’er. De uitspraak gold voor de kinderopvang, de zorg en het onderwijs, maar heeft hopelijk ook gevolgen voor andere sectoren. Zeker daar waar sprake is van risicovol werk.