Gebeurt u dat nu ook? Op de camping of in de rij voor de gate, klampt iemand je aan en roept: ‘Ik ken u ergens van!’ Als het mij overkomt ben ik zowel in verwarring als in mijn nopjes. Vanwege mijn slechte geheugen voor gezichten, schrik ik van de herkenning. Het zou best een ver familielid kunnen zijn of een oude collega. Ik voel me gevleid omdat ik als staatssecretaris beroemd was om mijn onbekendheid – voor uw geheugen: paarse kabinet, buitenlandse handel.
Door Anneke van Dok
Meestal blijkt de herkenning een vergissing te zijn en word ik vrijgesproken van onverschilligheid of hooghartigheid. Soms is de herkenning verrassend en complimenteus.
Dat overkwam me voor de aanvang van een concert in Zaandam. Iemand keek me van opzij aan en noemde op enig moment mijn naam; voluit met voor- en achternaam. ‘U bent niets veranderd,’ voegde ze eraan toe. Ze kende me nog van De Typhoon. Mijn humeur, dat door parkeerperikelen wat was verstoord, knapte er onmiddellijk van op. Niets veranderd, na ruim vijftig jaar en twintig kilo’s extra. Ik bekende dat die vrouw met het fantastische geheugen, mij ook bekend voor kwam, maar dat was eerlijk gezegd niet waar.
In de rij voor een ijsje: ‘Ik ken u ergens van, klopt dat?’ Ik antwoordde dat dat best mogelijk was, omdat mijn foto wekelijks in De Orkaan stond, maar dat leverde me (sorry redactie) een niet begrijpende blik op. Ik zal de foto door een recentere laten vervangen.
Vroeger was onbekend zijn, of onzichtbaar zijn in de politiek een doodzonde, tegenwoordig mag je je handjes dichtknijpen, als je daarmee wegkomt. Buitenstaander, onbekend of onzichtbaar zijn typisch Haagse begrippen voor politici, die in hun provincie of in het lokaal bestuur hun sporen hebben verdiend, maar die nog niet zijn doorgedrongen tot het Haagse bastion. Heel bekend zijn is een verdienste, maar die blijkt niet altijd effectief te zijn, Soms is het beter in de schaduw te blijven tot je echt iets hebt bereikt, in plaats van op de voorpagina te staan met de aankondiging van een onrijp voornemen.
Alle nieuwe politici die de reeks vertrekkers gaan vervangen, zullen echter hun uiterste best doen om zo snel mogelijk wekelijks op een voorpagina te worden genoemd. Maar als ze met pensioen zijn, zal er in de rij voor de gate op Schiphol iemand tegen hun schouder tikken en zeggen: u komt me enigszins bekend voor.
Door Anneke van Dok.
