De weg naar Happinez gaat niet over rozen (drama-filmpjes)
‘Gun jezelf een dag inspiratie’, ‘heilige geometrie en mandala’s om de energie weer in balans te brengen’ en ‘Je gaat ontspannen en opgeladen weer naar huis.’
Tot zover de beloften van de organisatie van de organisatie van Het Happinez Festival dat zich afspeelt op het Hembrugterrein vandaag.
De realiteit is een bikkelharde oefening in geduld, adem-in-adem-uit en het dealen met valse vergezichten.
Kijk en huiver bij de filmpjes die onze verslaggever voor ons schoot, en besef dat het altijd erger kan… Laat het los…
In de bus!
Karren maar! Zou je denken… het liep helaas anders…
Uit de bus!
Overbeladen was ie… En toen reed hij weg.
Claustrofobie!
Als je claustrofobisch bent, is de bus naar Happinez geen gelukkige plek…
Wij lieten de zwakkeren achter ons en werden bij het festivalterrein uit de bus gezet, Daar wachtte een volgende proeve van geduld. Een rij van hier tot Tokio:
Daar stond tegenover dat we uitkwamen in ’the now age’. Is ook wat waard…
Om de lichte frustratie te temperen trokken we de schoenen uit om ons over te geven aan verlichtte klanken van Happinez… (let op de gelakte nageltjes! #trots)
Zodra we een update binnen hebben van de razende reporter ter plaatsen, vullen we dit bericht aan.
PS Mensen willen hun geld terug, parkeren kostte 15 euro, en er zijn een hoop Belgische gasten.
Wat erg, dit. Had dat niet beter gekund? Dat busvervoer, vooral. Jammer hoor, dit is wel slechte reclame voor Zaanstad en het Hembrugterrein, terwijl het zo’n prachtige plek is!
Waarom is dit slechte reclame voor Zaanstad en het Hembrugterrein?
Zij hebben het niet georganiseerd.
Funny, but it’s true
What loneliness can do
Since I’ve been away
I have loved you more each day
Walking back to happinez
Laid aside foolish pride
Learnt the truth from tears I cried
Gelet op de waargenomen autokolonne’s op de vroege Zondagochtend was er veel belangstelling voor dit toch wat zweverige gebeuren.Op de foto’s maar weinig mannen te zien die ook behoefte hadden aan “Happinez”.