Dossier Watak loopt al jaren. In het kort komt het erop neer dat de familie Watak uit Koog aan de Zaan in 2015 illegaal een aanbouw maakte waardoor zij de buren dupeerden. Hoewel werd erkend dat het bouwsel niet volgens de regels was neergezet, werd het gedoogd omdat de heer Watak ziek was. Hij overleed in 2019.

Nu wordt de uitbouw nog altijd gedoogd. Dit omdat wethouder Tuijn vindt dat ook mevrouw Watak inmiddels afhankelijk is van de illegale uitbouw. Het zou tijdelijk zijn. 

Dick Rombout volgde de zaak en hij klom in de pen. Lees hier zijn opinie. 


Een zoveelste hoofdstuk in het drama Watak 

Wederom gebruikt de gemeente ook hier het woord “tijdelijk”. Het woord “tijdelijk” heeft daarbij een verzachtende werking. “Tijdelijk” wordt gebruik toegestaan. Het geeft de tegenpartij de illusie dat er op termijn een einde aan komt. Er is op termijn een deadline. Daarna komt het goed.

Echter bij de gemeente Zaanstad wordt het woord “tijdelijk” er bijgeschreven zonder enige betekenis. Is het niet anders dan het vooruitschuiven van een probleem dat de gemeente zèlf veroorzaakt en gecreëerd heeft en daarom buiten het zicht moet blijven, zo lang mogelijk. De gemeente gaat in dit proces van de ene tijdelijkheid naar de volgende maar weigert steevast de “tijdelijkheid” na te komen.

Acht jaar geleden zet van Duren Watak zonder vergunning, illegaal, een aanbouw neer waarbij gebouwd werd op de niet in bezit zijnde stenen muur van de buren. “Onaanvaardbaar volgens de wet”. De gemeente behoort te handhaven. De “wet” is de basis van de samenleving, wat mag en wat mag niet. De gemeente besluit de wet niet te handhaven maar “gedoogt”. Gedoogt daarbij ook het bouwen door Duren Watak op de muur van de buren met alle schade van dien. (Bij de buren van Duren Watak werden boeidelen doorgezaagd, werden afvoeren verplaatst, werden verbindingen middels ijzeren balken aangebracht en zijn roosters onder het pand verdwenen). Het zou “tijdelijk” zijn totdat de heer Watak zou overlijden. 

Tijdelijk wordt gebruik toegestaan, gedoogd, het geeft de tegenpartij de illusie dat er op termijn een einde aan komt. Er is op termijn een deadline. Het geeft uitzicht. Daarna komt het goed voor de tegenpartij, want die staan immers in hun recht, dat weet de gemeente Zaanstad ook wel.

De heer Watak overlijdt. Op zich een triest verhaal maar daarmee is het “tijdelijk” gedogen aan zijn einde gekomen. Voor de tegenpartij zal het nu goed komen. De tijdelijkheid is voorbij. Dat was immers de belofte van de gemeente Zaanstad. De aanbouw zal gesloopt en losgemaakt worden van de buren, vanaf 7 februari 2021 zal er actie komen. Het boek kan hierbij gesloten worden. 

Maar de gemeente handhaaft wederom niet. Het drama krijgt weer een vervolg. Was eerder “gedogen” met een “tijdelijke” clausule een illegale geste van de gemeente Zaanstad richting Duren Watak, het was voor Duren Watak niet genoeg. Er wordt vanuit van Duren Watak een nieuw item in de strijd gegooid en wel “mantelzorg”. En weer valt de gemeente Zaanstad uit medeleven op de knieën.

De gemeente handhaaft niet op een illegale bouw zonder vergunning, handhaaft niet op de vastgelegde sloop na 5 jaar en laat het nu weer gebeuren dat de destijds illegale aanbouw blijft staan. Tijdelijk. Maar dat woord heeft weinig betekenis. 

Verantwoordelijkheid nemen behoort bij een besturende partij. Er is namelijk ook een gedupeerde partij, ook ingezetenen van de gemeente Zaanstad. Al meer dan 7 jaar laat Zaanstad het voor hen afweten. De gemeente weet dat ze fout zitten. Als ze terugkijken. Maar dat gebeurt niet meer. 

Je kan, naar aanleiding van bovenstaande stellen, dat “illegale” bouw in Zaanstad loont. Gewoon proberen en dan later maar kijken hoe het uitpakt, handhaven is geen prioriteit. Dat biedt kansen. 

Het is een triest verhaal. Het zou zo niet moeten zijn.

Dick Rombout