Terug in de tijd: De Typhoon Kabelkrant (1990)
Zaanstad gaat CO2-uitstoot terugdringen. De kosten voor het ophalen van afval gaan omhoog. PvdA, D66 en CDA gaan onderzoeken of er een referendum kan worden ingevoerd.
Nieuws? Ja, oud nieuws uit 1990.
De Orkaan vond op een beschimmelde videoband een volledige uitzending van De Typhoon Kabelkrant. Hieronder een selectie.
Behalve dit ‘oude’ (en toch bekend voorkomende) nieuws ook de transfer van Hans van Doorneveld van AZ naar Sparta en een nieuwe bondscoach voor de KNVB.
Advertenties voor Boeldag, PC uitvaarten en PDZ (toen al), de Prinsenhof, Twilight Zone, Ford Fiesta, Lamy Leather Fashion, MAC mode en de Body Slink Studio in Krommenie.
Deze week even geen video’s uit het archief van Egon Blaes (hier de hele serie) maar vanaf volgende week gaat de serie door: op Pinksterdrie met de trein naar Purmerend: bokkie kopen!
De kabelkrant werd zonder geluid uitgezonden, dat doen we hier dus ook.
Ik heb in mijn Typhoon-tijd (jaren 80) nog gewerkt aan die Kabelkrant, en ik heb daar heel veel geleerd: in een paar regels de essentie brengen van een heel (soms internationaal en ingewikkeld) nieuwsitem. Waar anderen een krantenpagina voor nodig hadden.
Daar heb ik (al lang geen Typhoon meer, laat staan Kabelkrant) nog steeds profijt van. Al was het maar om berichten voor onze radionieuwslezers te kunnen schrijven.
De Kabelkrant werd 1 keer per dag gemaakt en draaide dan tien miljoen rondjes in een ‘loop’ door. Maar toen de Herald of Free Enterprise kapseisde (1987), werd ik door de toenmalige hoofdredacteur gevraagd om ook ´s avonds en in de nacht de regeltjes op de Kabelkrant zoveel mogelijk te verversen. (Een liveblog avant la lettre!)
Het waren de overgangsjaren van de journalistiek. Dat jouw hoofdredacteur doorging met nieuwsverslaggeving terwijl die op dat tijdstip normaal gesproken tot de volgende morgen dicht was, gebeurde echt niet bij landelijke omroepen. Ook de techniek veranderde. Ik heb in 1987 mijn artikelen voor een huis-aanhuiskrant nog op doorslagvellen getypt op een oude IBM elektrische typemachine met zo’n bolletjes letterkop. En met correctielint. Superhandig, want dan kon je met één druk op de knop een paar woorden tegelijk weghalen als je het toch anders wilde schrijven en dat zag er nog goed uit ook daarna. Geen gedoe met correctievloeistof of -velletjes. Eenmaal weg, typte je gewoon wat je wilde over de nu lege gecorrigeerde tekstruimte. Alleen maakte je dan daardoor een onleesbare bende op de doorslagvellen van je verhaal. Dat ontdekte ik toen ik mijn eerste verhaal af had en het drievoudige zelfkopiërende vellenssetje van elkaar haalde… Ik bracht mijn verhalen zondagavond laat op de diets naar het kantoor van de krant en liet mijn bijdragen voor se woensdageditie via de brievenbus achter voor de redactie. De kabelkrant bij ons werkte al met modems, berichten, van maximaal 40 woorden per bericht exclusief de kopregel, kon je vanuit huis zo vanaf je computer en een communicatieprogramma doorzenden naar de redactiecomputer van de Kabelkrant. Thuiswerken begon dus al 35 jaar geleden, met een homecomputer en een modem en inbelverbinding naar kantoor. Maar dan moest niet iemand op een toestel elders in huis gaan zitten bellen, want spraak en data kon niet samen door een normale telefoonlijn…
Ik begon dus ook mijn journalistieke loopbaan in die jaren. Ik heb nog verhalen op een fotozetmachine gemaakt, ook in ’87! Leuke en interessante tijden waren dat. Tegenwoordig hoef je als journalist letterlijk niet eens je bed meer uit om je bijdrage gepubliceerd te krijgen. Want zo lig ik dit nog even in bed te schrijven, op een slimme telefoon die via wifi en een adslmodem een vaste telefoonverbinding heeft met internet en nu dus de computerserver waar De Orkaan op draait. Het is leuk om daar zo eens bij stil te staan, die vrijheid. Het kan geen kwaad om je dan een moment voor te stellen hoe de eerste editie van de Typhoon tot stand is gekomen, in tijden van onvrijheid…