Gisteren zagen we dat op De Orkaan de artikelen die we de afgelopen jaren over de Mosquito* schreven plots weer heel goed gelezen werden. 

De Mosquito is een apparaat dat door onze burgemeester wordt ingezet in de strijd tegen hangjongeren. Ondanks het feit dat het volgens de Raad van Europa in strijd met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. 

Vijf jaar geleden bonden leerlingen van het Zaanlands Lyceum de strijd aan met het wapen dat met een snerpende hoogfrequente toon van 90 decibel jeugdigen de oren martelt. Dat leek succesvol want de motie die Songül Mutluer (raadslid indertijd) namens de PvdA indiende om de Mosquito aan banden te leggen werd unaniem gesteund.

Binnen de APV* werd echter een achterdeurtje ingebouwd waarbij:

‘Bij hoge uitzondering, na toestemming van de gemeente, een Mosquito kortdurend kan worden toegepast’. 

En als er een achterdeur is, dan leert de geschiedenis ons dat daar gebruik van wordt gemaakt. Zo ook door burgemeester Hamming.

Dit terwijl er in de Zaanse raad een duidelijke aversie was tegen het gebruik van de Mosquito. ROSA’s raadslid Hans Kuyper uitte zijn zorgen over de Mosquito in 2016 zo:

Hier worden meerdere wetten overtreden. Het is in elk geval geluidsoverlast en leeftijdsdiscriminatie. Maar los van de ontegenzeggelijke schade die het aan jongeren toebrengt – wat zijn de effecten op langere termijn? Wat doet het gebruik van de mosquito bijvoorbeeld met de oren van baby’s?

Toen wij zagen dat de Mosquito ineens weer kon rekenen op veel aandacht op de website, zochten op waar dat door kwam. 

Het bleek dat er recent in Rotterdam een variant wordt ingezet die slimmer is dan degenen die Zaanstad gebruikt. Hier staan ze permanent aan, in Rotterdam kunnen bewoners, als ze overlast hebben, bellen met een speciaal nummer. Tussen 22:00 uur in de avond en 5:00 uur in de ochtend kan dan het apparaat een kwartier ingeschakeld worden om de overlastgevers weg te pesten. 

Kijk! Dat zijn ontwikkelingen. Misschien is het ook iets voor Zaanstad? We pleiten er dan wel voor dat er nu en dan gecontroleerd wordt of er niet bovenmatig veel gebeld wordt door steeds dezelfde chronisch ongestelde beroepsklaagouderen.