Normaal gesproken sta ik vier keer per week op het korfbalveld, tot het coronavirus roet in het eten gooide.

Ik ben dan ook heel blij dat we weer het korfbalveld op mogen.

Door Yara Vestering

Ik korfbal bij korfbalvereniging Furore in het tweede, reserve 3e klasse. Wij trainen twee keer per week anderhalf uur lang en strijden elke zondag voor de winst. Naast spelend lid ben ik nu vijf jaar lang jeugdtrainer- en coach. Ik ben al trainer geweest van veel verschillende leeftijden, maar op dit moment geef ik trainen aan de B3.

Iedereen moest thuis gaan sporten en dat was wel even een ander verhaal. De eerste week van de intelligente lockdown kocht ik vol goede moed allerlei sportattributen, van een springtouw tot gewichten. De eerste weken maakte ik dan ook volop gebruik van deze sportattributen, maar naarmate de lockdown langer duurde, zwakte dit af.

Blije koppies

Ik mocht weer trainen geven en vond het heerlijk om al die blije koppies weer te zien. De kids waren ook blij om er weer te zijn. Toen ik hen een appje stuurde in de groesapp dat we weer konden beginnen met trainen, waren zij blij dat ze weer deur uit mochten, zij gaan natuurlijk ook nog niet naar school. Ik mocht hen eindelijk een positief bericht sturen, na al die negatieve corona-updates.

Iedereen had weer veel zin om te korfballen en deed zijn uiterste best op de training. Ondanks dat de trainingen anders verliepen dan normaal zat de sfeer er die avond goed in op sportpark de Omzoom. Een training bedenken waarbij iedereen anderhalve meter afstand houdt, leek een lastige opgave, maar dit viel mee. Verenigingen helpen elkaar en zetten oefeningen op Facebook en ook de Nederlandse korfbalbond geeft tips.

Om te zorgen dat de trainingsavonden corona-proof verlopen zijn er elke avond twee zogenoemde corona-coördinatoren aanwezig. Bij binnenkomst moet iedereen zijn of haar handen wassen, afstand houden, via een bepaalde looproute naar het trainingsveld lopen en na afloop alle materialen ontsmetten.

Toen ik een app kreeg dat ook de selectie weer één keer in de week mocht trainen was ik erg enthousiast. Ik had het korfballen en mijn teamgenoten gemist en fietste met veel zin naar de club. Uiteraard was ook dit een aangepaste training, maar dit mocht de pret niet drukken. De kantine is nog dicht, dus een theetje drinken na de training en bijkletsen zat er nog even niet in. Toch was het fijn om weer een balletje te kunnen schieten en iedereen weer te zien. Ik kijk uit naar het moment dat we weer wedstrijden mogen spelen en we duels kunnen aangaan op trainen!

Afbeelding 2 We mogen weer!