Toen ik het heugelijke bericht over het zevenjarig bestaan van De Orkaan las, bedacht ik opeens dat ik al vier jaar columns schrijf voor de krant die als digitale opvolger van De Typhoon mag worden beschouwd.

Door Anneke van Dok

Daar begon ik in 1969 als leerling-journalist. Voor het modenieuws, een dagelijkse damesrubriek en een wekelijkse vrouwenpagina, maar ook voor de gewone verslaggeving; van de rechtbank, over een eerste paal en politieberichten. Het woord digitaal kenden we niet, onze pennenvruchten werden nog met de hand gezet en in eigen huis gedrukt. Als de krant was gezakt voelden we de kracht van de pers beneden ons.

Sinds die tijd is er veel veranderd. Zo tikken de journalisten hun artikelen niet meer op een rammelende schrijfmachine en schrijven mopperaars hun ingezonden brieven niet meer met blauwe inkt. De redactie van De Typhoon bestond destijds uit zo’n twintig personen, die samen in één redactielokaal tikten, telefoneerden, en ijsbeerden. Van de enige vrouwelijke journalist (ik dus) werd verwacht dat ze haar collega’s ’s morgens van koffie voorzag en tussen de middag van HEMAworst. De Orkaan wordt gerealiseerd door een kleine kern van enthousiaste redacteuren en een grote groep vrijwillige medewerkers, die de krant voeden met nieuwtjes, foto’s, columns en verhalen.

Ik denk stiekem nog verder terug: toen ik zelf net zeven jaar was geworden, kabouter werd bij Elfregie, afzwom in de Zaan en leerde lezen van juf Hirschfeld. Ik had ook al een fiets: een doortrapper zonder rem, waarop je toch veilig door de Willem Brinkmanstraat kon racen, omdat alleen buurman Van Ederen een auto had. Het Vrije Volk werd aan het eind van de middag door een meelezer opgehaald, maar ik aarzel nog wie dat was. Ik denk Dirk Metselaar, die wethouder werd. Twee jaar later, op maandagmiddag, viel voor het eerst ons eigen lijfblad in de bus: de Donald Duck.

Ik hoop dat De Orkaan een lang leven is beschoren en steeds meer lezers zal gaan boeien. Puur Zaans, volledig, kritisch en lekker prikkelend. Want wie had de primeur over wildpoepers in de Schaalsmeerpolder, toen alle cafés waren gesloten? Juist ja: De Orkaan.