Verkassen is een synoniem van verhuizen, waar ik me de komende tijd op moet voorbereiden. Ik wist niet waar het woord vandaan kwam, daarom zocht ik de herkomst ervan even op Wikipedia.
Volgens Het etymologisch woordenboek der Nederlandsche taal is het woord afgeleid van verkasten: zoals studenten steeds van kamer veranderen.
Door Anneke van Dok
Ik bewaar sterke herinneringen aan die betekenis, omdat mijn dochter een paar maal van studentenkast wisselde. Paul en ik reden met een boedelbak naar diverse locaties in Groningen, naar Amsterdam en Den Haag.
In het etymologisch woordenboek van het Afrikaans wordt een iets andere verklaring gegeven:
“Verkassen is een afleiding met ver- van kas, koffer of klerenkas in verwysing naar de bagasie wat in kiste of koffer verpakt word voor ’n reis, of die verandering van een klerekas na ’n ander wanneer daar gereis word.”
Ikzelf ervaar het verkassen momenteel als een heel belastende gebeurtenis, hoewel ik vele malen in mijn leven ben verhuisd. Het kost nu veel meer moeite om spullen weg te doen en afscheid te nemen van oude vrienden. Mijn verhuizing van Hoorn naar Driehuis is aanstaande en vervult me van weemoed. Een oude boom moet je niet verplanten is een devies, dat veel waarheid bevat. Gelukkig ken ik Driehuis goed door de periode dat ik burgemeester van Velsen was.
Ik herinner me de eerste verhuizing van de Perim in Zaandam naar Hoorn nog heel goed. Dat ging met eigen vervoer, met een bestelbusje van mijn schoonvader en met hulp van veel vrienden. De verhuisdatum was te vroeg gekozen, waardoor we een paar weken alleen op de slaapkamers konden bivakkeren, terwijl de schilders op de benedenverdieping nog aan het werk waren. De keren daarna, eerst naar Diemen, daarna naar Velsen, weer later naar Vlissingen en tenslotte terug naar Hoorn ging de verhuizing van een leien dakje, maar nu zie ik er als een berg tegenop. Wat doen we met de tuinmeubelen, de parasol en het logeerbed? Waar zetten we onze boekenkasten neer?
Het blijft tobben tot alles weer op zijn plaats staat in het nieuwe huis. En daarna beloof ik mezelf plechtig dat ik nooit meer zal verkassen.
Kleinkinderen lokten mij naar de nieuwe stek.
Ik begrijp het. Het zal een moeilijke beslissing zijn geweest. Nu maar hopen dat de kleinkinderen daar nog lang blijven wonen. Nogmaals succes met het opruimen en verkassen.
Veel succes bij het verkasten ! Eén vraag: als u het zo erg vindt om uw oude stek te verlaten, waarom gaat u doet dat dan doen ?