Wij zoeken een doortastend mens dat dingen snel voor elkaar krijgt, niet teveel op regeltjes let en niet terugschrikt voor impopulaire maatregelen.
We verwachten dat onze nieuwe bewindspersoon een frisse wind zal laten gaan door de organisaties en instanties die onder zijn portefeuille vallen. Voorts verlangen we van hem, haar of het, een vriendelijke bejegening van het personeel, het scheppen van een veilige werkomgeving en het achterwege laten van grensoverschrijdend gedrag, waar wij ook het gebruik van grof taalgebruik onder verstaan.
Wij bieden u een goed salaris, met veel vakanties en prettige secundaire voorzieningen. Daartegenover staat dat we rekenen op klokronde beschikbaarheid, een degelijke resistentie tegen smaad, laster en bedreigingen, alsmede een eindeloos geduld tijdens de vergaderingen. Een sterke blaas en een dikke laag eelt vormen daarom een pré. Deskundigheid op het terrein van uw portefeuille is van minder belang dan een joviaal karakter.
U kunt uw sollicitatiebrief richten aan ons, wij zullen hem toetsen op alle criteria, hierboven genoemd.
U begrijpt, dat ik deze tekst uit mijn duim heb gezogen.
Hij viel me zomaar in toen ik de val van Dennis Wiersma, de minister van Onderwijs volgde. In de Tweede Kamer hoor ik taalgebruik, dat in de gewone wereld onmiddellijk zou worden afgestraft. Maar als een minister of Kamerlid buiten de politieke arena van iets wordt beschuldigd, staat iedereen meteen met modder klaar. Vorige week hoorde ik in het radiojournaal dat Parool-columniste Tinkebell door de rechter is terechtgewezen vanwege smadelijke uitspraken over politici. Ik ben echter bang dat de messen weer zullen worden geslepen bij een volgend incident. Ik hoop dat onze regeringscommissaris tegen seksueel grensoverschrijdend gedrag dan veel aandacht besteedt aan het verweer van een beschuldigde.
Onwillekeurig denk ik aan mijn eigen bestuursperiode. Bij mijn afscheid kreeg ik eens aardige brief van een medewerker, waarin stond dat hij weleens met lood in zijn schoenen naar mijn kamer ging. Zo’n brief zou nu een bom onder mijn stoel zijn geweest.
Ongewenst gedrag van bestuurders moet in de organisatie worden aangepakt, en niet in een krant, of podcast meteen op de spits worden gedreven. Zo houden we geen bestuurders meer over.
Op de foto boven zie je het bestuur van de Vereniging Schoolartsen in 1929 (om eerlijk te zijn wist de redactie niet goed welke foto bij deze column te plaatsen. D’r is weinig Zaanse link, dus we kozen maar voor een streng uitziend bestuur op een herkenbare Zaanse plek uit het onvolprezen gemeentearchief).
Hij heeft dat in zijn brief niet toegelicht. Maar ik lees nu wel dat het beeld van een bevlogen, humorvolle, deskundige soms lastige en vaak heel aardige burgemeester bij hem bijbleef.
Mooi verwoord, Anneke. Bij mij blijft de vraag echter hangen waarom uw medewerker met lood in de schoenen naar u toeging. Was hij bang voor een uitbrander of om te horen hoe aardig hij was?😂
Betreurenswaardige bijdrage van de doorgaans toch verstandige Anneke van Dok. Een van de lichtpuntjes van dit tijdsgewricht is dat de tolerantie voor grensoverschrijdend gedrag (#Metoo, DWWD, enzovoort) sterk is verminderd. Het werd tijd. Dat Wiersma is opgestapt is volkomen terecht. Van 'meteen op de spits drijven' was geen sprake. Er ging een reeks incidenten en een reeks waarschuwingen aan vooraf, en de man had diverse keren beloofd dat het niet weer zou gebeuren. Maar verdomd, toen gebeurde het ogenblikkelijk weer. En ja, als je minister bent wordt dat dan niet 'in de organisatie' afgehandeld, maar in de openbaarheid. Dat hoort bij het vak van openbaar bestuurder, goddank. En wie de lat hoog legt voor zijn ondergeschikten, moet niet vreemd opkijken als dat ook voor hemzelf geldt. Ik hoop dat de regeringscommissaris tegen seksueel grensoverschrijdend gedrag vooral aandacht gaat besteden aan de slachtoffers. De auteur geeft toe dat ze vroeger als burgemeester ook wel eens dingen heeft gedaan die nu niet meer geaccepteerd zouden worden. Daaruit lijkt ze de conclusie te trekken dat we te streng zijn geworden. Volgens mij zou de conclusie ook kunnen zijn dat ze als burgemeester soms onbeschoft is geweest tegen haar ondergeschikten. Ik zou er niet trots op zijn.
Openbaar bestuur - journalistiek - cancelcultuur enz.
Ik zet vraagtekens. U oordeelt, ik analyseer. We zijn beiden journalist geweest. Ik zet mijn 35 jaar als bestuurder ter discussie. U baseert zich op uw eigen bronnen. Ik ken ze niet. Ik weet wel hoe het hear say- mechanisme werkt. Misschien heeft u gelijk en ben ik ooit uit mijn slof geschoten. Maar niet op de manier waarop u dat doet.
echt!! zo goed verwoordt. niveau politici is onder het vriespunt.