In de berichtgeving over de ammoniak-uitstoot van Olam in Koog a/d Zaan duiken verschillende getallen op. In 2018 zou het bedrijf bijna 58 ton per jaar hebben uitgestoten, in de aanvraag voor een Natuurvergunning stelt Olam echter dat ze ruim 500 ton uitstoten, maar terug te willen naar 80 ton.

De Orkaan vroeg Eric Nederhand van Olam hoe het zit met die cijfers, met de vergunning en met de plannen voor het terugbrengen van de uitstoot.

Olam produceert nu met een Hinderwetvergunning die uit 1994 stamt. We vragen Nederhand (Vice President Olam Cocoa en Head of EU Processing) bij het bedrijf, eerst naar de herkomst van het hoogste getal: 502 ton ammoniakuitstoot per jaar.

Maximaal mogelijke uitstoot

In de vergunningsaanvraag wordt bij dit getal vermeld ‘situatie 2017’ wat op daadwerkelijke uitstoot zou slaan, maar volgens Nederhand is dat niet het geval, het gaat om een ‘schatting’ en een ‘berekende’ uitstoot:

“Voor de aanvraag van een vergunning is het niet mogelijk om een exact getal te berekenen voor de geplande uitstoot van een industrie op jaarbasis.

In 2017 is berekend dat als onze fabriek een heel jaar lang maximale productie zou draaien deze een totale capaciteit heeft om 502.000 kilogram ammonia uit te stoten.”

Dat is volgens Nederhand dus de “maximaal mogelijke uitstoot per jaar”

“Onze daadwerkelijke uitstoot wisselt elk jaar sterk, maar is altijd aanzienlijk lager dan de maximale capaciteit.”

58 ton in 2018

In de emissieregistratie van het RIVM wordt achteraf de uitstoot aangegeven, voor Olam was dat in 2017 ruim 57 ton en voor 2018 bijna 58 ton (over 2019 zijn geen gegevens beschikbaar). De uitstoot is vooraf niet te berekenen volgens Nederhand:

“In ons geval is onze uitstoot per jaar sterk variabel omdat de uitstoot afhankelijk is van het volume van de productie en het soort producten dat we produceren voor onze klanten. Dit is niet volledig vooraf te voorspellen omdat ons productportfolio elk jaar wijzigt.”

Naverbrander

Maar waarom wil Olam een vergunning voor 80 ton als de huidige uitstoot al lager is? Dat heeft te maken met de naverbrander die in de loop van 2021 geplaatst zal worden en waardoor de daadwerkelijke emissie omlaag kan. Maar ook de maximale ammonia-uitstoot die Olam ‘zou kunnen produceren’ daalt:

“Met de installatie van de naverbrander daalt onze maximale ammonia-uitstoot van 502.000 kilogram naar 80.000 kilogram. In werkelijkheid zal onze uitstoot echter aanzienlijk lager liggen dan de maximale mogelijke waarde.”

De naverbrander zorgt volgens Olam ook voor “aanzienlijk minder geuroverlast in de omgeving”. Maar “voordat we de naverbrander mogen installeren is een nieuwe vergunning nodig.”

Natuurvergunning

Waarom is niet eerder een vergunning aangevraagd? Een natuurvergunning was vanaf 1998 verplicht?

“Een Natura 2000 vergunning wordt doorgaans alleen aangevraagd bij een start van een nieuwe activiteit of bij een relevante wijziging van een bestaande activiteit waarbij de emissies, in positieve of negatieve zin wijzigen.

Als je, zoals in ons geval, een bestaande activiteit had op het moment dat het Europese beschermingsregime voor het natuurgebied ging gelden, dan werd de ongewijzigde voortzetting van deze activiteit als bestaand gebruik beschouwd waarvoor geen vergunning nodig was.

Nu willen we met de installatie van de naverbrander de stikstofdepositie fors reduceren. Voor de situatie die na deze wijzigingen ontstaat hebben we een nieuwe natuurvergunning nodig; we realiseren hiermee immers een significante reductie in de stikstofdepositie.

Nederhand hoopt snel aan de slag te kunnen met de naverbrander en wil ook ‘constructieve gesprekken’ met de omgevingsdienst en de gemeente voeren “over hoe we kunnen samenwerken om in de toekomst onze ammonia-uitstoot verder terug te dringen.”

Lees hier ons hele Olam-dossier.