Het Groene Huis, modern antiquariaat op de Hogendijk in Zaandam werd in de jaren ‘80 van de vorige eeuw opgezet door Piet van Duuren en Elly Koning. Piet en Elly vonden dat Zaandam wel wat kwalitatieve literaire impulsen verdiende. De naam van de winkel was ontleend aan de roman ‘Het Groene Huis’, van Mario Vargas Llosa.
Het modern antiquariaat werd in de jaren ’80 een uitspanning voor literatuurliefhebbers. Piet van Duuren, die bij uitgeverij Meulenhoff werkte, zorgde voor aanvoer van bijzondere boeken, restpartijen en unica.
Onder het genot van een goed glas wijn werd er vaak en vooral op donderdagavond – koopavond – tot laat in de avond gediscussieerd over schrijvers, boeken, klassiekers, nieuwe uitgaven, muziek en exposities. De laatste nieuwtjes werden uitgewisseld.
De winkel werd een unieke plek voor exclusieve uitgaven, romans, non-fictie, poëzie en kunstboeken die in een doorsnee boekhandel niet te vinden waren. De boekenenclave werd een culturele pleisterplaats voor creatieve lezers en kunstenaars.
Door zijn contacten in de literaire wereld werd Het Groene Huis, dat overigens een vrij witte gevel had, regelmatig bezocht door bekende schrijvers. Een hoogtepunt in de geschiedenis was de onthulling van de muurschildering ‘Een vurig pleidooi voor literatuur’, die in augustus 1984, onder grote belangstelling, door Boudewijn Buch onthuld werd.
Bovendien was het souterrain onder de winkel, het atelier van Erik ten Cate en Jan Schoen, de bakermat van De Orkaan, waarvan nu dagelijks in een digitale versie het Zaanse nieuws te lezen is.
Piet van Duuren heeft aan het eind van de vorige eeuw een belangrijke betekenis gehad voor de cultuur in de Zaanstreek. Hij schiep en gaf ruimte aan een beter cultuurklimaat. Piet overleed vrijdag 17 november in Amsterdam op 80-jarige leeftijd.
Door: Jan Schoen, foto’s uit het gemeentearchief, helemaal boven: Elly Koning en Piet van Duuren in 1982 (De Typhoon), foto door Rob Bruyn, Noord-Hollands Dagblad Krantencollectie, onder: opening Groene Huis.
Als oudste neef van Piet kon ik helaas niet bij zijn uitvaart aanwezig zijn. De ouders van Piet en van mij konden goed met elkaar overweg en we gingen dan ook gezamenlijk naar het strand.De vader van Piet, ook Piet genaamd, is jarenlang mijn baas geweest op het lab. bij Pieter Schoen. Mooie herinneringen
Een van de mooiste herinneringen die ik aan mijn opa heb speelt zich ergens een jaar of 5 terug af, rond een uur of 1 's nachts. Mijn telefoon ging ineens af op de desbetreffende nacht. Het was Piet, die met een snik in zijn keel het gesprek opende. "Wat is er aan de hand, er is toch niets ergs gebeurd", vroeg ik lichtelijk angstig. "Er is niets, ik zit met een borrel voor me, Jacinta ligt al in bed, ik moest aan je denken en wilde even zeggen dat ik van je houdt. Het werd een gesprek van ruim een uur waarin we het over Ajax, filosofie, koetjes en kalfjes en genoeg andere onderwerpen kwamen voorbij. Na een uur zei hij " hey, man, ik houd van je he, geef jezelf een trap onder je hol en maak wat van je leven want talent dat heb je". Op het huis in Amsterdam mogen passen was ook echt een privilege. Al had je natuurlijk baas boven baas, want jij zat met Jacinta drie maanden in een prachtig Calabrees dorp. Eens in de week belde we even met elkaar en dan was steevast het eerste wat je vroeg "hoe is het met de katten?", altijd rode katers en altijd Hollandse namen zoals Siem, Teun, Thijs, Saartje etc. Ik kan nog wel tien alinea's over je schrijven. Ons avontuur naar het Indianenmuseum in Leiden. Hoe je vertelde dat onze familie uit Leiden kwam, dat je liet zien waar dat huis ongeveer gestaan moest hebben. Of die ene keer dat ik in Italië langskwam, dat het zo gezellig was dat je vroeg of ik nog een weekje langer wilde blijven. Samen in de auto door de bergen rijden met goede blues over de speakers. Dat ik eregast in het dorp was, met alle dorpsbewoners aan een lange tafel, wijn die rijkelijk vloeide, vlees op tafel dat een paar dagen eerder nog in de weide liep. Een grote pan mosselen op tafel met de traditie dat de gast het diner mag openen. Liet ik nu net vergeten zijn hoe je de mosselen op correcte manier moest eten. De hele tafel keek me lichtelijk ongeduldig aan met een blik van begin nou. Ik keek Piet aan en heel voorzichtig deed hij het voor zodat de hele tafel eindelijk kon beginnen. De keer dat je kwam kijken naar mijn voetbalwedstrijd bij PSZ. Het was schijtweer met een temperatuur van net boven het vriespunt, harde regen en minstens windkracht 5. Ik vond het te koud en liep van veld af. "Wat ben jij een lul!" ik hoor het je nog zo roepen. En terecht, iedereen liep te verkleunen. Dat was ook gelijk de laatste keer dat je kwam kijken. Wat ga ik je missen!
gecondoleerd met het verlies van Dhr.van Duuren en sterkte voor de familie en nabestaanden
Hallo Edwin en Rene, langs deze weg gecondoleerd met het verlies van jullie vader. Sterkte gewenst voor de komende tijd. Mooi artikel om te lezen, Jan. Groet vanuit Weiteveen, Minka.
Gecondoleerd Edwin en Rene met het verlies van jullie vader...
Jan , Bedankt voor dit mooie artikel over Het Groene Huis en ter nagedachtenis aan onze vader Pieter van Duuren. Liefs Edwin en René van Duuren.
Ik wens de familie, vrienden en nabestaanden heel veel sterkte met het verlies van de heer van Duuren.