Op 15 februari 1992 verscheen voor het eerst Dagblad Zaanstreek, het resultaat van een fusie tussen De Zaanlander en De Typhoon. We ‘vieren’ dus ook 25 jaar zonder Typhoon en Zaanlander.
De Orkaan besteedt deze weken extra aandacht aan De Typhoon en De Zaanlander.
Vandaag Jan Lapère die in 1969 begon bij De Typhoon als corrector. Hij eindigde op de marketing-afdeling van het Noordhollands Dagblad in Alkmaar. Jan was ook één van de drijvende krachten achter de ZaanWiki.
De Typhoon was wellicht de meest fantastische werkgever die ik me maar kon wensen. Als werkstudent kreeg ik daar in 1969 een baantje als corrector in de zondagnachtdienst. Dat werd uitstekend betaald, want je kreeg daar 225% uitbetaald voor een nacht zetwerk controleren op fouten. Niet moeilijk, een beetje opletten en wakker blijven. De medecorrectors waren eveneens studenten, dus dat gaf meteen al een vertrouwd gevoel. Om wakker te blijven hadden we een draagbaar cassetterecordertje mee en daarop draaiden we de meest fantastische popmuziek: Cream, Traffic, Zappa.
HBOK
Het nalezen van de kopij was een feest, de sportverslagen van die zondag stonden bol van de clichés: de spits schoot de bal in de touwen, na de thee werden de bakens verzet, het spel golfde heen en weer. We maakten er een sport van om te achterhalen of te verzinnen waar de afkortingen van de clubnamen voor stonden: voetbalvereniging: HBOK stond voor “Het Begon Op Klompen”, van WVHEDW maakten we “Wij Vinden Het Een Doelpunt Waard.”
Het meest vermakelijk waren de bejaardentochten. Eén verslag zal me altijd bijblijven. De kop luidde “Geslaagd uitje naar Avifauna”. Nauwgezet werd verslag gedaan hoe laat ze vertrokken, waar koffie met gebak werd genuttigd, hoe mooi de vogels in Avifauna waren etc. In de laatste alinea stond een zinsnede die bij ons de nodige hilariteit opwekte:
“Kortom een geslaagde tocht. Alleen was het jammer dat de heer …… zo onwel werd, dat hij ter plekke overleed. In bedrukte stemming keerden de bejaarden huiswaarts.”
Kneuterigheid was de kracht en de charme van De Typhoon. De redactiechef had op weg naar zijn werk een ambulance bij een huis zien staan. Hij vroeg later aan een stagiaire of zij wilde nabellen wat er was gebeurd. De stagiaire deed dat en kwam terug dat de ambulance-chauffeur bij een kennis langs was geweest om even een kop koffie te drinken.
De Typhoon was, zoals de toenmalige hoofdredacteur Jan de Vries het bij zijn afscheid noemde, “Dat warme Zaanse Nest”.
Lees hier alle bijdragen over 25 jaar Dagblad Zaanstreek (en 25 jaar zonder Typhoon en Zaanlander).
Foto: Typhoongebouw in 1975 (gemeentearchief Zaanstad).
Correctoren aanstellen zou het Noord-Holands Dagblad op z'n minst beter leesbaar maken want wat ze er nu af en toe van bakken is vaak niet te pruimen.
Mooi verhaal Jan. Die van die overleden bejaarde kende ik nog niet. Geweldig. Dat 'sport' zijn verhalen volstopte met clichés ('na de thee waren de bordjes verhangen en tapten de gasten uit een ander vaatje') is zonder meer waar. Nog steeds ook citeer ik graag de onvergetelijke Piet Brand die in zijn lange, lange, lange carrière zijn lezers in een voetbalverslag ik weet niet hoeveel keer toevertrouwde: "De thuisblijvers hadden ongelijk."