De Omgevingsdienst Noord-Holland Noord (ODNHN) wil een natuurvergunning aan cacaoverwerker Olam in Koog a/d Zaan geven omdat de stikstofdepositie op N2000-gebieden zou dalen ten opzichte van de ‘referentiesituatie’ in 1994.
Olam krijgt een vergunning om 80 ton ammoniak en ruim 60 ton stikstof per jaar uit te stoten.
Volgens de Omgevingsdienst is de ammoniak-uitstoot ‘fors’ lager dan waar het bedrijf recht op zou hebben op basis van de Hinderwetvergunning uit 1994 (ruim 500 ton).
80 ton
De daadwerkelijk ammoniak-uitstoot was volgens de ODNHN 80 ton in 2019. Dat is een tot dusver niet eerder gepubliceerd cijfer. Op de RIVM-website van emissieregistraties is 2018 het laatste jaar waarover gerapporteerd werd, toen zou om 58 ton gaan, volgens de ODNHN was het echter 55. Ook over 2017 zijn er verschillen: 55 ton volgens de Omgevingsdienst en 57 ton volgens het RIVM.
Die 80 ton in 2019 (en die ook voor de komende jaren moet gelden) is dus in de praktijk gelijk aan de uitstoot in 2019 en hoger dan de 55 in 2018 en 2017. Maar volgens de ODNHN is het dus fors lager dan de ruim 500 ton waar het bedrijf recht op had. Dat recht is ontleend aan de Hinderwetvergunning van 1994, als het bedrijf op de volle capaciteit zou werken, zouden ze aan die 500 ton kunnen komen.
Stikstof
De stikstofdepositie op Natura2000-gebieden (o.a. Kalverpolder en Westzijderveld) neemt volgens de Omgevingsdienst af, van ruim 45 ton ‘Mol N’ per hectare per jaar (als er 500 ton uitgestoten zou zijn, wat dus nooit gebeurd is) tot zo’n 8 ton ‘Mol N’ per hectare per jaar (bij 80 ton, wat dus een toename is ten opzichte van 2017 en 2018).
Behalve ammoniak (NH3) stoot Olam ook stikstof (NOx) uit. Volgens de ODNHN mag Olam hier meer uit gaan stoten. Het was ruim 40 ton per jaar en het wordt meer dan 60 ton. Ook deze bedragen stroken niet met de getallen uit de RIVM-emissie website. Daar is sprake van 25 ton in 2015, 13 ton in 2017 en 8 ton in 2018.
Volgens Harrie Miedema van de Omgevingsdienst komt dat omdat zijn dienst ook uitgaat van ‘vergunde’ waarden net als bij de uitstoot van ammoniak:
“dat is berekend op basis van een productie die vol-continue is en het hele jaar op maximale capaciteit, de feitelijk uitstoot is vaak lager.”
De vergunde hoeveelheid stikstof gaat van 40 naar 60 ton. Ook stoot Olam CO2 uit (18.650 ton per jaar in 2018) en VOS (vluchtige organische stoffen (50 ton in 2018).
| ammoniak | NO2/X (stikstof) | CO2 | VOS | |
| 2010 | 160 | 22020 | 92 | |
| 2015 | 96 | 25 | 26940 | 58 |
| 2017 | 57 | 13 | 21570 | 44 |
| 2018 | 58 | 8 | 18650 | 50 |
| 2019 | 80 |
Uiterlijk tot 31 december kunnen zienswijzen ingediend worden bij de ODNHN.
De nieuwe biomassacentale (BMI) komt midden op het terrein bij de Wilhelminastraat.
Bronnen: presentatie en contact ODNHN, eerdere artikelen op De Orkaan, RIVM-website over emissies.
Nog een toevoeging. Is bin de vergunningverlening rekening gehouden met uitstoot verkeer, aantal vrachtwagens die rijden voor Olam? En t reguliere wegverkeer dat zorgt voor Nox (cumulatief
Zo'n referentiesituatie kan een groot probleem geven. Beste mogelijkheid is om te kojken naar de activiteiten. Als die uitgebreid (extra) zijn na de vergunningverlening dan dient een nieuwe natuurvergunning te worden aangevraagd.ik zou contact opnemen met Johan Vollenbroek (de stikstofridder)
Van 1994 t/m 2019 hadden ze recht op 0 ton, ze hadden immers helemaal geen vergunning. Dan is 80 om 60 juist meer. Je kn het uiteraard ip meerdere manieren interpeteren. Een kroeg had in 1994 recht om open te zijn. Omdat de kroeg na 1994 geen tapvergunning meer had, mag deze tijdens corona wel gewoon open. In 1994 waren de sluiten tijden binnen de gemeente zeer ruim.
Heb het nu drie keer doorgelezen maar snap er nog steeds niks van hoor. 1994, dat was even een heel andere tijd. Ik krijg last van een rad voor m'n ogen..
Metingen in de omgeving zijn geen onderdeel van handhaving. Meetapparatuur en massabalansen wel. En zijn ijkplichtig. Ondanks het eeuwige gezeur over de overheid kan ik zeggen dat op het gebied van milieu de handhaving uiterst streng is. En gelukkig is de overheid een stuk realistischer vwb de vergunde waardes dan de anti-alles mensjes, anders zouden alle fabrieken wel dicht kunnen..
Voor de goede orde: het artikel gaat alleen over de natuurvergunning, en in het geheel niet over handhaving, dat laatste is een verzinsel van Frank Peter om zijn argument te maken. Welk argument dat is, blijft duister. Het gaat namelijk niet om handhaving maar om het verlenen van een vergunning, inderdaad op basis van een Hinderwetvergunning uit 1994 (gebaseerd op gegevens uit 1990). In die vergunning komt stikstof niet voor. Althans niet in het openbare deel. De Orkaan heeft inmiddels een WOB-verzoek ingediend dat de gemeente doorstuurde naar de Omgevingsdienst die meteen antwoordde dat ze dat verzoek niet binnen de gestelde termijn zouden kunnen behandelen. (Het verlenen van de vergunning aan Olam ging aanmerkelijk sneller.)
Uw reactie roept vragen op. 'Metingen zijn geen onderdeel van handhaving'. Metingen door..? De Omgevingsdienst wellicht? Meten is weten, is het gezegde. Dus dat dit er niet bij zou horen lijkt mij onverstandig en ik vraag mij af of uw informatie klopt. Vroeger was het de gemeente die metingrn deed. Bv met bollen die ingesmeerd waren met vasaline zodat het neerdalend stof van - toen nog- Hoogovens gemeten kon worden Uw vertrouwen in 'de overheid' is hartverwarmend, maar voor de gemiddelde krantenlezer komt dit wel wat naief over. Het meest recent is het toeslagendebacle. Maar dat weet u ook wel. Altijd goed om mee te denken, lijkt mij het devies. Zelf maak ik mij wel ernstig zorgen over ons milieu. De teruggang van onze weidevogels, de verzuring van de bodem en de opwarming zijn geen hoax. En ik ben ook wel nieuwsgierig wat nu echt de economische betekenis van het Maleisische Olam is voor de Zaanstreek. Wordt de winst hier geinvesteerd? Duurde het daarom zo lang voor er maatregelen genomen werden (worden) tegen de geuroverlast? De organische bestanddelen in het rookgas kunnen al heel lang met naverbranding verwijderd worden, heb ik mij laten vertellen door een milieutechnoloog.
"Maar volgens de ODNHN is het dus fors lager dan de ruim 500 ton waar het bedrijf recht op had. Dat recht is ontleend aan de Hinderwetvergunning van 1994, als het bedrijf op de volle capaciteit zou werken, zouden ze aan die 500 ton kunnen komen." Het probleem is dat niemand weet hoe die 500.000 kilo ammoniak is berekend. Volgens de ODNHN is het allemaal vergund in 1994. Dat betekent dat OF de vergunningverlener uit 1994 moet worden ondervraagd waarom die zo'n absurd hoge emissie heeft kunnen toestaan in een woonwijk, die omgeven is door natuurgebieden OF die vergunning voor 500.000 kilo ammoniak klopt niet. Het toont hoe dan ook aan dat een fabriek als deze niet in een woonwijk hoort. De fabriek zoekt de randjes op van het toelaatbare en de provincie ne gemeente gaan daar vooralsnog in mee. Sowieso is er sprake van nalatigheid tussen 1994 en 2019 omdat een fabriek met een vergunde emissie van 500.000 kilo ammoniak natuurlijk regelmatig gemonitord moet worden. Niet alleen op papier, maar vooral ook middels metingen in de omgeving.
40 ton ammoniak en 10 ton stikstof per jaar zou meer dan voldoende zijn. Schandalig dat Noord-Holland zulke hoeveelheden uit willen geven