Tag: ans roelofsen

Ans Roelofsen-Noom: Het peteroleumvrouwtje in de Transvaalstraat

Net zoals zoveel gezinnen in de 50’er jaren, hadden wij thuis een petroleumstelletje in de keuken, dat heel vaak gebruikt werd. door Ans Roelofsen-Noom Er stond soms een pannetje met suddervlees op, dan weer heerlijke hachee en vooral niet te vergeten onze koffiepot, want de hele dag stond de koffie op het stelletje te pruttelen… […]

Ans Roelofsen-Noom: Kerstliedjes

Zolang ik het mij kan herinneren was kerstmis in ons gezin een feest. Wij hadden het vroeger niet breed, dus werd er door mijn ouders wat geld opzij gezet om voor ons kinderen een feestelijk tintje aan de Kerst te kunnen geven. In de kerstboom met de echte kaarsjes hingen twaalf chocoladekransen, voor elk kind […]

Ans Roelofsen-Noom: Heerlijk avondje is gekomen 

5 December 1959, ik ben 8 jaar oud en volop in spanning voor de pakjesavond. Het is ondanks dat we in ons gezin elk dubbeltje moeten omkeren, altijd een groot feest voor mij en mijn broertjes en zusjes. Alle kadootjes worden door mijn ouders in kranten verpakt en met een touwtje erom zit alles strak. […]

Ans Roelofsen-Noom: De reünie

Op zaterdag 5 november was het eindelijk zover. De langverwachte reünie van de Oranjestraat in Wormerveer waar ik mijn jeugd heb doorgebracht. Meerdere keren is de reünie uitgesteld wegens corona, maar dit keer ging de geplande bijeenkomst toch echt plaatsvinden. Door Ans Roelofsen-Noom Niet in onze straat zelf, maar in Fort Veldhuis in het Luchtoorlogsmuseum in […]

Ans Roelofsen: De begraafplaats van Wormerveer

Onze huisarts in mijn kindertijd in de vijtiger jaren in Wormerveer was dokter Klopper. Een lieve kundige man die in een prachtig houten herenhuis woonde aan de Marktstraat 91. Hij woonde vlakbij ons, even de Oranjestraat uitlopen, de Paul Krugerstraat in en je stond in zijn wachtkamer. Heel wat keren heb ik daar gezeten met […]

Ans Roelofsen-Noom: De Wasketel

Als ik mijn was in de wasautomaat stop en ik hem er na enige tijd weer schoon en gecentrifugeerd uit haal, denk ik vaak met weemoed terug aan mijn moeder. In de jaren ‘50 en ‘60 werd de was bij ons en bij de meeste mensen nog met de hand gedaan.  De automatische wasmachines kwamen […]

Ans Roelofsen-Noom: Dat lust ik niet!

Ik ben als kind een erg slechte eter geweest. Met name groente, dat ging er bij mij bijna niet in. Als ik het zag, moest ik al koren. Behalve groente, lustte ik ook geen gekookte aardappelen, geen jus, geen boter op mijn brood, en zeker geen plak broeder. Ik grilde daar allemaal van.  Wat zal […]

Ans Roelofsen-Noom: De kruidenier

Bij ons thuis hadden wij een keer in de week een vaste gast. Deze gast kwam elke donderdagmiddag zo rond 16.00 uur bij ons. Hij hoefde niet aan te bellen, want de deur stond altijd voor hem open. Mijn moeder schonk hem een kop koffie in en het wekelijkse ritueel, waar ik dikwijls bij bleef […]

Ans Roelofsen-Noom: Als je haar maar goed zit…

De drie oudsten in ons gezin waren meisjes, alle drie jammergenoeg met heel onwillig haar. Geen krullen, geen blinkende schuifspeldjes en al helemaal geen strik. Mijn moeder hield niet van ‘opsmuk’ en dat vonden wij natuurlijk heel erg jammer. Door Ans Roelofsen-Noom Ik kan me niet anders herinneren dan dat mijn vader ons allemaal knipte. […]

Ans Roelofsen-Noom: Het Loonzakje

Mijn vader Martien Noom werkte in de 50’er jaren in de weverij van Van Leyden in Krommenie. Ze maakten daar onder andere zeildoek. Hij werkte daar in ploegendienst en moest geregeld ‘s morgens om zes uur beginnen. Naast de weverij lag een stukje grond waar mijn vader, net als nog meer fabrieksarbeiders, een groentetuintje had, […]

Ans Roelofsen: Bulletje en Boonestaak

Een herinnering uit 1959 Met ons gezin van zes kinderen woonden wij in de Oranjestraat in Wormerveer. Mijn zus Ria en ik sliepen in onze jeugd altijd naast elkaar. Dat was best gezellig. We hadden een kleine slaapkamer met een raam waardoor we achter op het erf konden kijken. Zomerdagen, als we door de warmte […]

Ans Roelofsen: De iglo

Ans Roelofsen-Noom (1951) is geboren in Wormerveer. Ze groeide daar op, maar verkaste naar Hoogkarspel voor de liefde. Daar verdween de liefde voor de Zaanstreek niet. Integendeel: met de jaren lijkt het sterker te worden.  Ze schrijft herinneringen aan haar jeugd in het Zaanse op en ze stuurde een paar van haar verhaaltjes naar De […]

Heb je nieuws voor ons?
Tip de redactie!