Als ik mijn was in de wasautomaat stop en ik hem er na enige tijd weer schoon en gecentrifugeerd uit haal, denk ik vaak met weemoed terug aan mijn moeder. In de jaren ‘50 en ‘60 werd de was bij ons en bij de meeste mensen nog met de hand gedaan. De automatische wasmachines kwamen wel steeds meer op de […]
» Lees meer
Ik ben als kind een erg slechte eter geweest. Met name groente, dat ging er bij mij bijna niet in. Als ik het zag, moest ik al koren. Behalve groente, lustte ik ook geen gekookte aardappelen, geen jus, geen boter op mijn brood, en zeker geen plak broeder. Ik grilde daar allemaal van. Wat zal ik een ramp zijn geweest […]
» Lees meer
Bij ons thuis hadden wij een keer in de week een vaste gast. Deze gast kwam elke donderdagmiddag zo rond 16.00 uur bij ons. Hij hoefde niet aan te bellen, want de deur stond altijd voor hem open. Mijn moeder schonk hem een kop koffie in en het wekelijkse ritueel, waar ik dikwijls bij bleef zitten, kon beginnen. Mijn moeder […]
» Lees meer
De drie oudsten in ons gezin waren meisjes, alle drie jammergenoeg met heel onwillig haar. Geen krullen, geen blinkende schuifspeldjes en al helemaal geen strik. Mijn moeder hield niet van ‘opsmuk’ en dat vonden wij natuurlijk heel erg jammer. Door Ans Roelofsen-Noom Ik kan me niet anders herinneren dan dat mijn vader ons allemaal knipte. Zowel mijn drie broertjes als […]
» Lees meer
Mijn vader Martien Noom werkte in de 50’er jaren in de weverij van Van Leyden in Krommenie. Ze maakten daar onder andere zeildoek. Hij werkte daar in ploegendienst en moest geregeld ‘s morgens om zes uur beginnen. Naast de weverij lag een stukje grond waar mijn vader, net als nog meer fabrieksarbeiders, een groentetuintje had, waar hij na zijn werk […]
» Lees meer
Een herinnering uit 1959 Met ons gezin van zes kinderen woonden wij in de Oranjestraat in Wormerveer. Mijn zus Ria en ik sliepen in onze jeugd altijd naast elkaar. Dat was best gezellig. We hadden een kleine slaapkamer met een raam waardoor we achter op het erf konden kijken. Zomerdagen, als we door de warmte niet konden slapen, deden we […]
» Lees meer
Ans Roelofsen-Noom (1951) is geboren in Wormerveer. Ze groeide daar op, maar verkaste naar Hoogkarspel voor de liefde. Daar verdween de liefde voor de Zaanstreek niet. Integendeel: met de jaren lijkt het sterker te worden. Ze schrijft herinneringen aan haar jeugd in het Zaanse op en ze stuurde een paar van haar verhaaltjes naar De Orkaan. Wij vinden ze herkenbaar […]
» Lees meer
