Category Archives: Column
Merel Kan: Noga & Paling
Alles leek vanzelfsprekend, en het ‘nu’ bood te veel mogelijkheden. Ik was achttien toen mijn opa overleed, en mijn brein was nog niet ingesteld op het ontvangen van informatie van vroeger. ‘Voor de oorlog rook de Gedempte Gracht naar noga
Anneke van Dok: Knettergek
Welk signaal geeft een herder af, als hij beweert zijn schapen het liefst een schop te willen verkopen, wanneer ze zich over de dam wagen? Juist ja, een knettergek signaal. De herder moet niet alleen zijn schapen hoeden, maar ook
Merel Kan: Concurrentie
Toen een nieuwe inwoner in het dorp vroeg waar hij naartoe zou moeten voor zijn boodschappen gaf ik aan dat het niks uitmaakte. Het gehucht achter de ophaalbrug, is gezegend met twee prima supermarkten. ‘Als je moet kiezen?’ drong hij
Martin Rep: Ach ja, de Koude Oorlog…
De Koude Oorlog is nauwelijks dertig jaar geleden en nu is het bijna weer zo ver. De Russen zijn geen communisten meer maar opeens wel weer vijanden, en de Chinezen – communisten met een kapitalistisch randje – beginnen weer dreigende
Anneke van Dok: Te oud voor dilemma’s
Psst , ik heb het dilemmaspel gespeeld. Clandestien, want mijn verwantschap met de Zaanstad is verjaard en ook mijn arbeidsrelatie met de Zaan is discutabel, omdat ik voor mijn Orkaancolumns niet word betaald. Ik ben ook nog eens te oud
Merel Kan: Eenzaam?
‘Gewoon blijven ademen, dan word je vanzelf populair’ zegt ie als ik hem een goed nieuw jaar wens en vraag hoe z’n dagen waren. Hij klinkt niet zuur, alleen maar geamuseerd en wat verbaasd. ‘Het gaat echt niet om je
Anneke van Dok: Zie zo
We hebben alles weer overleefd: het kerstdiner, de oliebollen en het vuurwerk. De schone lei van 2019 ligt voor ons. Terugkijkend op de afgelopen twee weken, waarvan ik er één in München doorbracht, zie ik veel verbeterpuntjes om met een
2018 in 100 foto’s, deel 9: Sely Friday
De Zaanstreek beschikt over razend betrokken fotografen met messcherpe blikken. Het hele jaar zijn ze in touw om daar te zijn, waar geklikt moet worden. Wij vroegen een fijne selectie van deze rijkdom, om vanuit hun schatkamer tien zeggende beelden
Merel Kan: Er zijn grenzen
Kerstvakantie 2018 is een magisch-realistisch sprookje. Al hebben misschien, mijn kinderen een magisch-realistisch trauma voor het leven opgelopen… Even tussen u en ik: de film Gräns koos ik puur omdat de eindtijd fijn aansloot op etenstijd in Café de Fabriek.
Verwarde man… een foto van een leven
Het is eerste kerstdag. Wijkagent Mark Krom wordt met zijn collega’s naar Westzaan geroepen. Hij treft een “ernstig verwarde man” aan die gaskraan al open heeft gezet. . . Een ‘trieste casus’ schrijft Mark op Twitter. De man wordt meegenomen
