Tag: Anneke van Dok
Anneke van Dok: Plooijerlaan in Westzaan?
Onze premier heeft gezegd, dat we voorzichtig moeten omgaan met de helden uit ons roemrijk verleden. De straatnaamborden in De Krugerstraat, de Bothastraat en de Wetstraat in Zaandam en Wormerveer mogen van ‘historicus’ Mark Rutte blijven hangen, hoewel hij daar als premier geen standpunt over wil innemen. Door Anneke van Dok Er werd heel lang […]
Anneke van Dok: Sneeuw op komst
Soms vraag ik mij weleens af, waarom januari en februari op onze kalender staan. Vorst, sneeuw en ander winters ongemak maken deze maanden voor menige koukleum tot een beproeving. Wellicht was er ten tijde van de schepping vooruitzicht op carnaval en ski-hellingen, of zijn de maanden geschapen als afkoelingsperiode in ons oververhitte bestaan? De koudste […]
Anneke van Dok: Schansspringen
Merkwaardig, hoe wisselvallig mijn geheugen reageert op het Orkaanbericht dat de Zaanse Schans ruim twee miljoen bezoekers heeft getrokken. Beelden springen als van de hak op de tak door mijn hoofd. Ik herinner me hoe mijn ouders discussieerden over het nut en de noodzaak van De Schans. Mijn moeder als lid van de gemeenteraad van […]
Anneke van Dok: zeven wensen
Ik zou kunnen schrijven: Ik wens u een gelukkig, gezond, voorspoedig of gezegend 2018. Die wens sprak ik uit in 2017, en tientallen jaren daarvoor. Je hoeft er niet over na te denken, de woorden vloeien vanzelf uit je mond of uit de punt van je pen op een wenskaart. Op deze tweede dag van […]
Anneke van Dok: Knallen
In de kerstnacht staakte een treinmachinist zijn dienst, omdat hij van de kaart was door vuurwerk dat naar zijn trein werd gegooid. Het journaalbericht deed mijn bloed koken, net zo goed als de jaarlijkse melding van het aantal ogen en vingers die zijn uitgebrand of afgerukt. Inderdaad, dit is geen prettige alinea tijdens de feestdagen. […]
Anneke van Dok: Een kaartje in het nieuwe jaar
Soms kan een klein kaartje wonderen doen. Tussen de kerstwensen vond ik zaterdag een witte enveloppe met een bekend handschrift. Toen ik de kaart openvouwde zag ik alleen een voornaam, en toch wist ik wie het was: de docent van het Zaanlands Lyceum die me tijdens mijn carrière bleef volgen, me nu en dan een […]
Anneke van Dok: Afgeschaft
Toen ik zondag naar het centraal station van Antwerpen liep voor de terugreis naar het nuchtere, koude noorden jakkerde de sneeuw al over de Meir. Het mededelingenbord vertelde mij dat de treinverbinding naar Amsterdam was afgeschaft. Zo’n woord is omineus door het definitieve karakter ervan, dus liet ik mij bij het inlichtingenloket geruststellen. Die van […]
Anneke van Dok: Je moerstaal
Ik ben altijd nieuwsgierig hoe De Orkaan het Raadslid van de Week aanwijst, dat niet per se het beste hoeft te zijn. Het is lastig om criteria te noemen voor wat goed en fout is in de politieke leeuwenkuil. Door Anneke van Dok Zo kan het Raadslid van de (vorige) week, Eric Sellmeijer, al fietsend […]
Anneke van Dok: Matinee
Het leek wel een reünie tijdens de pauze en de nazit van Reikhalzend Verlangen. Over de voorstelling zelf is de loftrompet genoeg gestoken. Ik genoot vooral van de spontane ontmoetingen. Door de rimpels, grijze haren heen schemerde iets, dat me driftig deed tasten naar een naam. Tom! Hij woont nu in Epe en kwam voor […]
Anneke van Dok: Schoonheid komt van binnen
De Orkaan besteedde afgelopen week veel aandacht aan de subsidieregeling gevelverbetering, die een oppepper moet zijn voor de leegstand en verloedering van de Westzijde. Dat geeft de burger moed, want de Westzijde was altijd de gezelligste kant van de Zaan. Er staan nog mooie panden, die het verdienen om gezien te worden. Ik vraag me wel […]
Anneke van Dok: Nooit meer op maandag
Ik ga verhuizen naar de dinsdagochtend, omdat de Zaanse koks op maandag in de krant moeten. Ik doe dat met enige tegenzin, omdat de maandag altijd een bijzondere betekenis voor mij heeft gehad. Niet altijd positief overigens, want ik had als kind een hekel aan wasdag. Om mij onbekende redenen deden alle huisvrouwen in de […]
